Hoog in de bergen komen essentiële vragen aan de orde

18 november 2015, 22:57 Algemeen 587 keer gelezen

SOMMELSDIJK – Boven op een Zwitserse berg, in de stromende regen, met je voeten in de blubber, daar leer je jezelf beter kennen. Én kom je erachter wat God van je vraagt. Peta Grootenboer en Leontine Verolme uit Sommelsdijk kunnen erover meepraten. Ze maakten in september een karakterweekend van Arise mee. Weken later zijn ze er nog vol van. "Je leert ook dat vrouwen meer kunnen dan ze denken."

Door Kees van Rixoort

Arise is de zusterorganisatie van De 4e Musketier. Letterlijk zusterorganisatie, want Arise activeert vrouwen, terwijl De 4^e Musketier een mannenaangelegenheid is. Het doel is in beide gevallen hetzelfde: je inspannen voor wereldwijde gerechtigheid via een mix van fysieke inspanning en geestelijke inhoud.

De 4^e Musketier is al enige tijd actief. De stichting organiseert karakterweekenden voor mannen en timmert ook met de Muskathlon aan de weg: wandelen, hardlopen of mountainbiken voor goede doelen. Waarom doen alleen mannen dit, vroegen vrouwen, onder wie Peta Grootenboer, zich af.

De Muskathlon was al langer voor vrouwen. De karakterweekenden niet. Dat was de eerste keer. Ongeveer tegelijkertijd ontstond Arise en niet veel later was de organisatie van het eerste karakterweekend door en voor vrouwen een feit. Plaats van handeling: even ten zuiden van het Zwitserse Zürich.

"Rugzak op, tentje mee en vier maaltijden. Dat is het concept. Daar moet je het mee doen. Je route bepaal je aan de hand van een kompas en een klein kaartje. Op een berg, stapje voor stapje. We hadden geen idee waar we waren. Onderweg krijg je allerlei opdrachten. Een krachtprestatie is het niet. Dit doet iets met je, met de groep, met jezelf", blikken de Sommelsdijkers terug op het karakterweekend in september. In totaal waren er 116 vrouwen, van wie veertig Nederlandse. Het gezelschap was onderverdeeld in groepen. Het groepje van Peta en Leontine bestond uit tien Flakkeese vrouwen, vrijwel allemaal leden van christengemeente De Rots.

Elkaar helpen

"Je hebt elkaar hard nodig, bijvoorbeeld als je er een keer doorheen zit. Of als je de opdracht krijgt een rivierbedding te doorkruisen zonder natte voeten. Dan moet je elkaar wel helpen", zegt Peta. "De eerste dag van het weekend ging het om de vraag: wie mag ik zijn. De tweede dag stonden de vier g's centraal: God, gezin, gemeente en gerechtigheid."

"Op vrijdagavond hebben we eerst een heel stuk gelopen. Daarna was er een moment van bezinning aan de rand van een bergmeer: wat wil je hier laten wat de voortgang zou kunnen belemmeren? Het was er heel stil, zo stil dat je met God kon praten. We lieten onze zorgen achter. Daarna glibberden we over de koeienvlaaien naar de plaats waar we onze tenten op moesten zetten."

De tweede dag bestond uit 9,5 uur lopen door dat majestueuze landschap. Al wandelend kwamen essentiële vragen aan de orde: wie mag je zijn in Christus, hoe let je op anderen, wie ben je als vrouw en als moeder, welk doel heb je voor de komende periode in je leven? "Hoog op de berg stond een kruis. Daar konden we stenen bij leggen. Die stenen symboliseerden de dingen die je bij Christus wil neerleggen. Daar vierden we ook het avondmaal. Het regende, maar de hemel brak open en iedereen zag het dal. Kijk naar het kruis en niet naar je omstandigheden, dat was voor ons de les voor de komende jaren."

Muskathlon

De derde dag, stonden de vier g's centraal. Kleine teksten, samengesteld door "de Zwitserse meiden", vormden de basis voor gesprekken over God, gezin, gemeente en gerechtigheid. Bij de laatste g kwam uiteraard de Muskathlon aan de orde: het sportieve evenement, op verschillende plaatsen in de wereld, dat is gericht op het bevorderen van gerechtigheid.

Voor Peta Grootenboer en Leontine Verolme is het een duidelijke zaak: Peta gaat de volgende Muskathlon, in mei 2016, lopen, samen met haar zoon Erwin en haar loopmaatje Leontine Verolme. In Oeganda, voor Compassion. "Kinderen redden uit de armoede", omschrijft ze het goede doel van de halve marathon. "De schouders eronder, want we moeten alle drie 10.000 euro meenemen. Hoe we dat bedrag bijeen krijgen? Bijvoorbeeld door op 5 december, tijdens de decembermarkt op het Diekhuusplein, onder andere vis en tweedehands boeken en kleding te verkopen. En door op 6 februari een benefietconcert in het Diekhuus te houden."

30.000 euro, dat is niet niks. Maar het drietal ziet er niet tegenop om dat bedrag bijeen te sprokkelen. "We gaan iets doen dat eigenlijk niet kan. Maar we gaan het doen omdat de mensen voor wie we dit doen in omstandigheden leven die niet kunnen. We weten zeker dat we verrassende dingen gaan meemaken tijdens onze acties. De Muskathlon zelf wordt ook zwaar. Afzien om mee te maken wat de kinderen voor wie je loopt alle dagen meemaken, daar gaat het om. Je zweet betekent meer dan je geld."

Het karakterweekend in Zwitserland was in ieder geval een mooi opmaat. De beproeving, de manier waarop je was teruggeworpen op jezelf en je groep. Hoe je zicht kreeg op je eigen grenzen én hulp ontving om die te passeren… Tegen dat alles konden de neerstortende regen, de blubber, het spekgladde paadje en de twee doorwaakte nachten niet op.

Meer informatie: www.muskathlon.com/nl-nl/deelnemers en www.arise-switzerland.com.