Stichting OZO kijkt dankbaar terug op afgelopen jaar

MIDDELHARNIS – Nu het jaar 2020 is afgesloten, kan het bestuur van Stichting Onderlinge Zorg Oekraïne (OZO) concluderen dat het een bijzonder jaar is geweest. Een jaar waarin maar één werkbezoek kon worden afgelegd, een jaar waarin het werk bestempeld werd door de gevolgen van het rondwarende coronavirus, een jaar waarin een aantal bewoners en een medewerkster van verzorgingshuis Rehoboth zijn overleden. Maar ook een jaar waarin -ondanks alles- het werk toch door mocht gaan. Stichting OZO kijkt dan ook “verwonderd en dankbaar” terug op het afgelopen jaar waarin ook veel zegen mocht worden ontvangen.

Door Adri van der Laan

Normaal gesproken gaan leden van het bestuur van Stichting OZO drie keer per jaar op werkbezoek naar Oekraïne. Ze verblijven daar ruim een week (exclusief de heen- en terugreis van ruim twee etmalen). In het ‘hoofdkwartier’ in verzorgingshuis Rehoboth in Nagydobrony laten ze zich bijpraten door de directie van de ‘Oekraïense tak’ van OZO. De boeken worden gecontroleerd, de meegebrachte goederen worden op de bestemde plaats gebracht, gezinnen waaraan hulp wordt geboden wordt een bezoek gebracht, er wordt gesproken met predikanten die bij het werk betrokken zijn en natuurlijk worden ook nieuwe initiatieven ontplooid en besproken. Het eerste werkbezoek in januari van het afgelopen jaar kon ‘gewoon’ worden afgelegd. De dreiging van het Covid-19-virus was nog ver weg. Maar wat niemand serieus had verwacht, gebeurde toch. Half maart van dit jaar was de directeur van OZO in Oekraïne, Hidi Jenö, genoodzaakt om strenge maatregelen te nemen. De bewoners van het verzorgingshuis mochten geen bezoek meer ontvangen en de deur van het huis ging ‘op slot’. Dit was een harde, maar noodzakelijke ingreep want het coronavirus had ook West-Karpaten bereikt. Er werden in die regio niet zoveel besmettingen gemeld, maar dit kwam waarschijnlijk omdat als men zich wil laten testen, je dit alleen maar kon doen in een stad waarvoor men een uur moest reizen en dan ook nog voor moest betalen. Dus de testbereidheid was niet zo hoog. De maatregelen voor Rehoboth leken afdoende, want men bleef in eerste instantie vrij van het virus. Maar half november werd het anders. Toen kreeg men het bericht dat corona ook in Rehoboth had toegeslagen. Bewoners en een verpleegkundige overleden aan corona. Vanuit Nederland werd samen met de directie van Rehoboth een plan van aanpak gemaakt om verdere uitbreiding van het virus te voorkomen. De genomen maatregelen hebben de ziekte tot nu toe binnen de perken gehouden. Al zijn er nog wel een aantal bewoners overleden. Het is niet bekend of dit als gevolg van een besmetting met corona was.

Werkbezoek

In het afgelopen jaar kon er maar één werkbezoek plaatsvinden. Het gevolg was dat er veel gecommuniceerd moest worden via mail, skype of WhatsApp. Het dagelijks reilen en zeilen van de organisatie kan daardoor heel goed doorgaan. Wel was het volgens het stichtingsbestuur jammer dat er geen goederen konden worden meegenomen. Het gevolg was dat er dure zaken, zoals incontinentiemateriaal, in Oekraïne moest worden aangeschaft. Dit kostte extra geld, OZO is daarom in Nederland een sponsoractie voor incontinentiemateriaal gestart.

Het bestuur van Stichting OZO heeft in het afgelopen jaar veel zorgen gehad. Deze zorgen betroffen vooral de continuering van het werk in Oekraïne nu de druk van het rondwarende coronavirus groot werd. Toch verzekert het bestuur dat, ondanks alles, het werk doorgaat en daar is men God dankbaar voor. Ze zijn daarom heel trots op de mensen in Nagydobrony die er wat praktische hulp betreft ‘alleen’ voor stonden. “Ondanks dat het leven daar zwaar is, heeft men toch de hulp en de zorg kunnen verlenen aan hen die dat het meest nodig hebben”. Dank gaat ook uit naar de hulp van de vele kerkenraden en predikanten in Oekraïne, die er alles aan hebben gedaan om hulppakketten op de juiste plaats af te leveren.
“Dankbaar zijn we ook dat de steun die we jaarlijks van onze donateurs krijgen, op peil kon blijven. Donateurs maakten hun periodieke giften over en er kwamen initiatieven uit de samenleving, waardoor we extra financiën kregen”. Enkele voorbeelden hiervan zijn de gift van de Van der Linde rommelmarkten, iemand schonk de opbrengst van zijn verkochte auto aan Stichting OZO en kon er een acculader voor een brandweerauto worden aangeschaft. Verder wordt er flink gedoneerd voor bepaalde projecten, zoals het combineproject en is er sinds enige tijd gelegenheid om bewoners van Rehoboth te adopteren.

Het bestuur van Stichting OZO is blij dat naast donaties en giften van particulieren, steeds meer diaconieën van verschillende kerken in de regio, financieel bijdragen aan het werk in Oekraïne. “Vooral de laatste jaren groeit het aantal kerken van verschillende denominaties die ons werk gaan steunen en daar zijn we heel dankbaar voor. Dit niet alleen voor de broodnodige financiële steun, maar ook dat ons werk breed in het gebed gedragen wordt door christenen van verschillende achtergronden”, aldus het bestuur.

Boerderij

Veel werk is er in het afgelopen jaar verzet op de boerderij. Door verschillende ontwikkelingen konden er dit jaar veel meer gewassen verbouwd en geoogst worden dan voorgaande jaren. Ook worden er op de boerderij kippen gehouden en varkens gemest voor de slacht. Van de opbrengst van de boerderij wordt in het levensonderhoud van de bewoners van Rehoboth voorzien, maar ook wordt het gymnasium in het dorp vanuit de boerderij van voedsel voorzien. Op het gymnasium verblijven de leerlingen een hele week en gebruiken daar natuurlijk ook de maaltijden.
Landbouwproducten, zoals mais worden verkocht of geruild. Een voorbeeld van zo’n ruil is dat mais geruild wordt voor kunstmest of voor hout. Dit laatste is in de laatste jaren heel belangrijk geworden, omdat er in Oekraïne sinds een aantal jaren geen aardgas uit Rusland kan worden gekocht. De prijs van het gas is daarom heel hoog geworden. De kachels van Rehoboth worden daarom voor een groot deel gestookt met hout. Dat natuurlijk ook in prijs gestegen is.

In het afgelopen jaar heeft het bestuur afscheid genomen van haar voorzitter, Teun Bakker. Deze ‘man van het eerste uur’ kon het intensieve werk voor OZO niet meer combineren met zijn werk als ambtsdrager. Het was de bedoeling dat er in het afgelopen jaar officieel afscheid van hem genomen zou worden, maar vanwege de coronabeperkingen moest dit worden uitgesteld.

Normaal gesproken worden de goederen en kleding die worden aangeleverd opgeslagen tot het kan worden meegenomen tot het volgende werkbezoek. Jarenlang is hiervoor een deel van een schuur van het bedrijf Van den Boogert aan de Dorpsweg gebruikt. Maar dit jaar moest vanwege bedrijfsuitbreiding uitgekeken worden naar een ander onderkomen. Dit werd gevonden aan de rand van Middelharnis. Het bestuur dankt Van den Boogert voor al de jaren dat de schuur mocht worden gebruikt.

Terugkijken op 2020 doet het bestuur van Stichting OZO in dankbaarheid en verwondering. Dankbaar dat vooral door de mensen in Oekraïne, ondanks het vele leed (ook persoonlijk), het werk normaal door kon laten blijven gaan. Daarnaast is men verwonderd en dankbaar dat ook in Nederland de donateurs voor de financiële en materiële steun hebben gezorgd. “Het werk dat we meer dan twintig jaar geleden hebben gestart kon ‘normaal’ doorgaan en de allerarmsten in dat deel van Oekraïne kon hulp verleend worden, dat hun bestaan weer wat heeft verlicht. Boven alles zijn we de Heere dankbaar dat wij hier en onze mensen in Nagydobrony de kracht hebben ontvangen om dit alles te doen”, aldus het bestuur.

Voor meer informatie over de stichting: www.stichting-ozo.nl.