Oorlogsverhaal Arie van Houwelingen op prominente plaats in ‘Dit nooit weer!’

OUDDORP - Voor Arie van Houwelingen (95), bewoner van woonzorglocatie De Vliedberg in Ouddorp, was de afgelopen week waarin ons land 75 jaar vrijheid vierde, een extra hoogtepunt. Schrijfster van het boek 'Dit nooit weer!' Geartsje Pols kwam samen met zanger Boaz Roelevink uit Friesland naar Ouddorp om de heer Van Houwelingen op een speciale wijze te bedanken voor zijn bijdrage aan haar recent gepubliceerde boek. In het boek zijn verhalen opgenomen van ouderen die de oorlog meemaakten.

Door Jaap Ruizeveld

Pols overhandigde Van Houwelingen het boek, las een gedicht en citeerde ontroerende passages uit het boek. Het werd een emotioneel verrassingsbezoek, mogelijk gemaakt door liefdevolle inzet van management en teammedewerkers van De Vliedberg. De bijeenkomst werd georganiseerd in een speciaal ingerichte ‘praatplaats’ waar bewoners hun familieleden in deze coronavirusperiode toch veilig kunnen zien en spreken. De mantelzorgers van Arie van Houwelingen, Sylvia en Hans, waren erbij.

Verzamelen

De titel van het boek is duidelijk, de ondertitel verraadt de tweede intentie van de jeugdige schrijfster Geartsje Pols (26). ‘Wie vertelt het als ik er niet meer ben?’, is de vraag die op de cover staat. Het begint met een stage bij Stichting Sociaal Goud waar zij jongeren in contact bracht met ouderen en ook ouderen met elkaar. Tijdens die conversaties ontstond bij Pols het idee ‘hier moet ik iets mee’. Het verzamelen van de gesprekken eindigt in een bundel van 22 persoonlijke verhalen van hen die de Tweede Wereldoorlog overleefden. Hun boodschap mocht niet vergeten worden. Geartsje haalde haar verhalen door heel het land op en hoorde tijdens bezoeken weer verhalen over andere personen. Onderwerpen die de schrijfster raakten. Zeker ook die van Arie van Houwelingen, woonachtig in De Vliedberg in Ouddorp.

Aangrijpend

De schrijfster stipte tijdens de recente ontmoeting een zeer aangrijpende passage aan, waarin Van Houwelingen vertelt over het bezoek dat hij op 9 november 2017 bracht, samen met zijn mantelzorgster Sylvia Meijer en haar man Hans, aan het Lager Rebstock waar Arie in de oorlogsjaren gedwongen arbeid moest verrichten. Het citaat: “Voor het eerst was ik weer in Duitsland. Ik wist nog precies waar alles stond, alleen het gedeelte waar nu een monument was geplaatst had ik natuurlijk nooit eerder gezien. Voor mij was deze terugkeer naar Lager Rebstock zeer indrukwekkend. Van de zoon van een SS’er ontving ik een verontschuldiging. Dat heeft mij goed gedaan. Letterlijk zei hij: ‘Ich möchte mich entschuldigen für meinen Vater. Für das er im Krieg gemacht hat.’ We hadden beiden tranen in onze ogen. Jammer dat ik de naam van deze man niet goed heb kunnen verstaan. Ik vergat het te vragen, maar ik was wel onder de indruk, zo mooi! Feitelijk heb ik als 95-jarige tot dusver een erg bewogen leven achter de rug. Helaas leven we vandaag de dag in een individualistische samenleving. Dat was vroeger niet zo. Nu draait alles om geld.”

Niet snel vergeten

Aan het eind van de ontmoetingsbijeenkomst dankte schrijfster Pols de zorginstelling De Vliedberg-Curamare voor de geboden medewerking. Het was echt een verrassingsmoment. Van Houwelingen wist niet wat hem te wachten stond. Maar de herkenning was er onmiddellijk. Het was een onbeschrijfelijk mooie middag die wij niet snel zullen vergeten. Het deed ons allen zo goed om Arie te zien stralen. Pols was blij dat het verhaal eenieder zo raakte. Daarbij paste de zang en de muziek. Zij stelt: "Het afscheid viel emotioneel zwaar. Van Houwelingen en ik hielden de handen - op het glas - tegen elkaar aan en kusten naar elkaar. De tranen rolden zachtjes over ieders wangen. Later speelde Boaz nog enkele nummers voor het gebouw in Ouddorp zodat ook anderen daarvan konden genieten.”