Demonstratie ‘tegen tweedeling en QR-code’ rustig verlopen

MIDDELHARNIS - “We willen staan voor onze vrijheid, en zijn tegen de tweedeling in de samenleving. Dat mensen de toegang wordt ontzegd tot bijvoorbeeld zwembaden en restaurants, is onbestaanbaar. Dat is buitensluiting.” Aan het woord is Christielle Wagemaker. Zij organiseerde afgelopen zaterdag een procesmars bij het Diekhuusplein.

Door Erwin Guijt

Ondanks dat het fris is, is het deze zaterdag behoorlijk druk in het winkelcentrum. Veel mensen zijn nog snel voor de persconferentie van vanavond hun boodschappen gaan halen. Een groep van zo’n veertig demonstranten heeft zich verzameld bij een plantenbak, waarin diverse borden met leuzen gestoken staan. De meest opvallende is ‘Ada pleur op’. Het blijkt gericht te zijn tegen burgemeester Grootenboer. Het bord is wat moeilijk te verenigen met een demonstratie die is aangekondigd als ‘respectvol’. Blijkbaar vindt de organisatie dat ook. In een later verstuurd persbericht blikken ze terug op een geslaagde protestmars, maar “sommige borden en uitspraken pasten niet bij ons doel van het protest, dit zien we als een leermoment voor een volgende actie”.

Maar terug naar de demonstratie afgelopen zaterdag. Want waarom zou de burgemeester precies ‘op moeten pleuren’? Een van de demonstranten: “Nou, vanwege haar beslissingen. Dat die asielzoekers binnen worden gelaten, en ook die wintermarkt op het eiland die alleen met QR-code toegankelijk was. Onze vrijheid wordt afgepakt. Ik wil geen dwang voor een prik. Het is best zoals het nu is. Waarom moeten we allemaal aan de QR-code? Er zit meer achter. We worden meer en meer een dictatuur in Nederland. Waarom zou je moeten bewijzen dat je gezond bent? Dat is toch gek?”

Voelt niet goed

In hoeverre gaat alles echter prima als de besmettingen en ziekenhuisopnames steeds verder stijgen? Even denkt hij na. “Dat is een lastige vraag. Maar ik geloof niet in de betrouwbaarheid van de PCR-test eigenlijk.” Hij wordt weggeroepen. Een stukje verderop staat organisator Wagemaker. “We willen laten horen dat we ook op Flakkee aan onze vrijheid hechten. Het kan soms best voelen alsof je alleen staat. Zeker omdat de meerderheid van de mensen zich wel laat vaccineren.” Ze wil dus een punt maken. “Ongeacht je standpunt over het coronabeleid, we hebben allemaal één ding gemeen: we waarderen onze vrijheid en zijn tegen de ontstane tweedeling.” Ze gaat liever niet in op wat zijzelf van de maatregelen vindt. (Tekst loopt door onder de foto)

(Foto: Erwin Guijt).

Wel vindt ze dat de QR-code van tafel moet. “En daarnaast moeten we elkaar respecteren, welke keus we ook maken.” Ze verwacht van de persconferentie die avond dat alles dichtgaat. “Zelf ben ik niet gevaccineerd, dus daar zal ik de gevolgen wel van ondervinden.” Waarom heeft ze zich niet laten vaccineren? “Ik voelde me er vanaf het begin af aan al niet goed bij. We werken steeds verder toe naar een digitaal paspoort, waarbij alles van ons online geregistreerd wordt.” Ze herhaalt het nog maar even: “Het voelt gewoon niet goed.”

Duimen opsteken

Diverse mensen uit het publiek slaan de demonstranten gade. De reacties wisselen. Sommigen moedigen ze aan, anderen schudden meewarig hun hoofd en weer anderen gaan in gesprek. Dan is het tijd voor de protestmars. Gewapend met microfoon roept Wagemaker op om een tocht te maken door het centrum van Middelharnis, eerst onderdoor langs d’n Diek, dan erover heen. “Ik zou jullie allemaal willen vragen om het vreedzaam te houden, ongeacht wat mensen ervan vinden. Laten we het respect behouden.”

De tocht verloopt rustig en vreedzaam. Af en toe laten een politieauto en handhavingswagen zich zien, maar zij ondernemen verder geen actie. Een omstander onderaan de dijk is wat kritisch op de mars. “Je moet wel het totaalplaatje zien. Natuurlijk zijn de genomen maatregelen niet prettig, maar we zitten wereldwijd in hetzelfde schuitje. De kop in het zand steken en niets doen is geen optie.” Twee medewerksters van een winkel op d’n Diek steken lachend hun duimen op naar de voorbijkomende demonstranten.

Cijfers liegen niet

Voor zijn huis in de Voorstraat staat een man hoofdschuddend naar de tocht te kijken. “Echt, wat een naïviteit van deze mensen. Tot een week geleden was ik actief voor een ziekenhuis in de buurt, en als je kijkt wat daar nu allemaal gaande is: mensen met kanker voor wie hun operaties moeten worden uitgesteld, overlopende IC’s die de drukte niet meer aankunnen, het zorgpersoneel dat onder druk staat… Deze mensen kunnen van alles vinden, maar de cijfers liegen er niet om. Het gaat nu de verkeerde kant op. Om dan zo te demonstreren, dat doet wel iets met me. We zullen er toch samen doorheen moeten komen, en dit helpt daar niet bij.”

?