Handdoekje leggen niet nodig tijdens proefvakantie

OUDE-TONGE - Vorige week kwamen Marissa en Sharon (beiden 22) terug van hun vakantie op het Griekse eiland Rhodos. Ze maakten deel uit van de groep die op proefvakantie ging, een initiatief van Sunweb en Transavia. De vriendinnen hadden zich net als 25.000 anderen aangemeld en tot hun grote verbazing werden ze uitgeloot. De vakantie-pilot riep verschillende reacties op van voor- en tegenstanders van het experiment. Marissa en Sharon, beiden werkzaam in de horeca, lagen er niet wakker van. “We hebben heerlijk genoten en zijn weer helemaal uitgerust teruggekomen.”

Door Mirjam Terhoeve

Een zonvakantie naar een luxe resort, wie wil dat nu niet? Marissa en Sharon in ieder geval wel. “Er was al zo weinig te beleven het afgelopen jaar”, vertelt Sharon. “Gelukkig was er genoeg te doen bij hotel Lely, waar ik werk, maar Marissa moest noodgedwongen thuis afstuderen voor haar studie hotelmanagement. Gelukkig kon ook zij daarna aan de slag bij hetzelfde hotel. Het was vooral veel werken en leuke vrijetijdbestedingen waren er amper. Dus ja, een vakantie, daar hadden wij wel oren naar. Marissa zag de oproep van Sunweb voorbijkomen op Facebook en voor de grap hebben wij er op gereageerd. Echt niet met het idee dat we ook daadwerkelijk mee zouden kunnen. Hoe groot is die kans nu eenmaal? En ik win ook eigenlijk nooit wat.”

Saamhorigheid

“Een paar weken later ontving ik een e-mail met de vraag of we diezelfde dag nog wilden laten weten of we meegingen”, laat Marissa weten. “Nou, dat wilden we wel natuurlijk. Twee weken later zouden we al vertrekken. We moesten ons 72 uur van te voren laten testen op een aangewezen locatie in Rotterdam. Op de dag van vertrek werden we samen met onze medereizigers opgehaald van het parkeerterrein op Schiphol en naar een nabijgelegen hotel gebracht. Daar werden we opnieuw getest en anderhalf uur later kregen we de uitslagen al. De hele groep kon mee. Die bestond uit 188 deelnemers in de leeftijd tussen de 18 en 70 jaar, evenredig verdeeld. Hoewel we wat meer contact hadden met leeftijdsgenoten, was er wel een groot gevoel van saamhorigheid. De sfeer was heel goed. Iedereen was vrolijk en had er veel zin in.”

Het viel de vriendinnen op, dat het enorm stil en leeg was op Schiphol. “Maar ook op het vliegveld in Griekenland”, merkt Sharon op. “Daar is nog een veel strengere lockdown van kracht dan hier. Tijdens de busrit van het vliegveld naar het hotel zagen we dat het eiland zo goed als uitgestorven was. Ook de vele hotels waar we langs reden waren dicht en we zagen alleen maar lege zwembaden en lege terrassen. Echt heel troosteloos. Het hotel waar wij verbleven bleek het enige wat open was. Speciaal voor ons. Het hotel heeft 400 kamers en twee zwembaden. Wij hadden als enige gasten dus alle ruimte.” “Nee, je hoefde niet vroeg uit bed om een handdoek op een ligbed te leggen”, voegt ze er lachend aan toe.

Anders dan anders

“Behalve ons waren er ook 80 personeelsleden aanwezig”, vult Marissa aan. “Ook zij moesten de hele week op het resort blijven. Die vonden dat overigens niet erg, vertelden ze. Ze waren blij dat er eindelijk weer gasten waren. Ondanks de testen vooraf moesten we toch steeds een mondkapje op als we ons verplaatsten en ook op anderhalve meter afstand blijven van elkaar. Van de vijf restaurants waren er twee open, waaronder het buffetrestaurant. Daar werd je door een ober naar de tafel begeleid en de drankjes werden aan tafel geserveerd. Met je mondkapje op kon je vervolgens naar het buffet. Je mocht zelf niks opscheppen, maar kon aanwijzen wat je wilde hebben. Ook dit weer uit voorzorgsmaatregelen. Het was dus wel wat anders dan anders.”
Was de vakantie dan toch geslaagd? “Jazeker”, verzekeren de dames. “Er werd elke dag heel veel georganiseerd, vooral op sportief gebied, maar bijvoorbeeld ook een workshop cocktails shaken. En eigenlijk vonden we het ook wel lekker om gewoon aan het zwembad te zitten, na zo’n druk jaar. Even tot rust komen. Normaal zijn we wel wat ondernemender hoor en willen we graag een stadje bezoeken of wat van de omgeving zien. We wisten nu vooraf van de regeltjes, dus hadden ons erop ingesteld. De totale reis kostte 400 euro per persoon, maar was zeker de moeite waard.”

Commotie

In Nederland was er nogal wat commotie over de reis. Ook Marissa en Sharon ontvingen diverse negatieve berichtjes vanuit het hele land. “Woorden als strafkamp, proefkonijn en verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog kwamen voorbij. We snappen niet helemaal waarom wildvreemde mensen dit naar ons sturen. We zijn vrijwillig meegegaan en hebben vooral genoten. We hebben, zover we weten, niemand benadeeld met onze deelname. In onze eigen omgeving vond iedereen het juist heel leuk voor ons.”

Voordat de terugreis werd aangevangen moest er weer twee keer getest worden, maar ook deze keer werd iedereen gezond verklaard en kan worden aangenomen dat de pilot was geslaagd. De deelnemers moeten nog een enquête invullen en dat vormt de input of vakanties op deze manier door kunnen blijven gaan. Wat Marissa en Sharon betreft wel. “Als je je er op instelt en je wilt gewoon een weekje rust, dan is het wat ons betreft absoluut een prima vakantie.”

Inmiddels hebben zich alweer 68.000 mensen aangemeld voor de volgende testvakantie, naar Gran Canaria.