Israël

Het joodse volk staat wereldwijd in de belangstelling. Er kan vrijwel geen dag voorbij gaan of we kunnen er wel iets over lezen in de krant. Jeruzalem houdt de gemoederen wereldwijd bezig. De Arabieren willen deze stad graag in bezit nemen. De Joden hebben er ook hun herinneringen. Op dit moment is Jeruzalem de hoofdstad van de staat Israël. Dat is niet zonder zware strijd tot stand gekomen. In 1967 veroverden de Israëliërs de stad. Er was toen in Nederland veel sympathie voor Israël. Vandaag de dag is dat heel anders. Een totale wijziging van visie waar we niet blij mee kunnen zijn.

Israël

De oprichting van de staat Israël was in 1948 een klein wonder. Na eeuwen diaspora keerden de Joden weer terug naar het beloofde land. Het leek wel of een stukje Bijbelse belofte (Rom. 11:26) in vervulling zou gaan. Ook was het een wonder dat er na de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog (Holocaust) weer een staat Israël is gekomen. De staat Israël en het Joodse volk mocht zich in Nederland vele jaren in een warme sympathie verheugen. In 1967 waren de meeste Nederlanders zondermeer op de hand van de Joden. Het was ook niet gering. Een jonge staat moest het opnemen tegen een machtige aanvaller. Allerlei islamitische landen verklaarden Israël de oorlog. Destijds hebben de joden die oorlog glansrijk gewonnen. De Arabieren konden vrijwel niets beginnen tegen de militaire overmacht van Israël. Kortom, er was veel warme sympathie voor het joodse volk.

Afkeer

Vandaag de dag is alles heel anders. Het lijkt soms wel alsof Israël geen goed meer kan doen. Uiteraard zullen de Palestijnen en Arabieren niet veel goeds over het Joodse volk te berde brengen. Het is soms schrikbarend hoe antisemitisch er over Joden gesproken wordt. In de westerse wereld echter is de mening over Israël ook drastisch veranderd. We lezen in de krant over bedrijven die zich terugtrekken uit Israël. Ook horen we steeds meer kritiek van landen op het handelen en wandelen van de Israëlische regering. Uiteraard is er geen land zonder gebreken. Dat spreekt vanzelf. Maar soms lijkt het weleens alsof alle activiteiten van Israël op een goudschaaltje worden gewogen. En als er maar iets is dan gaan de vingertjes weer omhoog. Het is af en toe best benauwend wat er allemaal aan beschuldigingen richting Israël wordt geuit. Zouden landen wel beseffen hoe het antisemitische geluid hierdoor gestimuleerd wordt? Via de media wordt alles nog eens breed uitgemeten. Dat je in landen als Irak, Iran, Afghanistan en Saoedi-Arabië vrijwel geen vrijheid van godsdienst hebt wordt door velen maar verzwegen. Ook in de Palestijnse gebieden is het niet echt fijn wonen. Dergelijke dingen worden echter maar al te vaak over het hoofd gezien, terwijl Israël keer op keer in de verdachtenbank wordt geplaatst. Dat is een merkwaardige ontwikkeling.

Toekomst

We kunnen niet in de toekomst kijken. Maar het wordt er voor de joden niet gemakkelijker op. Antisemitisme steekt meer en meer de kop op. Toch liggen er in de Bijbel beloften voor het Joodse volk. De Heere zal zich over Israël ontfermen. Wat is dat een bemoediging voor de toekomst. We mogen en moeten de Joden, als beminden om der vaderen wil, ook opdragen in de gebeden. Laat de liefde voor het land en volk der Joden onder ons niet verminderd worden. Er staan in de Bijbel beloften voor het volk van Abraham. Laten we daarop letten, ook voor de komende tijd.

Ds. W. Visscher