Blaadjes op het spoor
''Als is de reiziger nog zo snel, de NS vertraagt hem wel'', is intussen mijn motto geworden. En als er een keer een trein op tijd aankomt is dat 'perrongeluk'. De ene keer is het een kapotte bovenleiding, dan zijn het weer blaadjes op het spoor… het is altijd wat. De slechte reputatie van NS (Nooit Stipt) is bijna spreekwoordelijk. Om dat imago een beetje op te krikken worden er leuke acties gelanceerd. Zo worden er soms koekjes of ijsjes uitgedeeld. Nu is er echter weer iets verzonnen, wat al het andere overstijgt. Je kunt nu overnachten op het station. Alsof je nog niet lang genoeg op een station verkeert, zeg maar.
Ik merk dat ik de indruk heb gewekt dat treinreizen een grote klaagzang is. Dat moet echter een beetje gerelativeerd worden. Niets is leuker dan, met een aktetas onder je arm geklemd, je in een sneltreinvaart door de mensenmassa op Rotterdam Centraal worstelen, al slalommend tussen de pilaren die het perron dragen. Of wat dacht je van een Metro lezen in de tram op weg naar de trein? En, zeker niet te vergeten, je komt nog wel eens wat interessante mensen tegen. Zo heb ik een keer met een wildvreemde een halfuur over UFO's staan praten, weet ik waar Wederdopers in geloven en weet ik dat niet iedereen het waardeert als je in een stiltecoupé een enthousiast gesprek hebt over de paradox van de intolerantie met een (overigens onbekende) medereiziger.
Dus ondanks al de negativiteit rondom treinreizen zie ik toch nog licht aan het einde van de tunnel. Nu enkel nog hopen dat het geen koplampen zijn van een aankomende trein...