Vrijheid
Enkele weken geleden werd ik 61 jaar. Niet zo'n bijzondere leeftijd. Dat was wel het geval toen ik het omgekeerde getal bereikte: Zestien jaar. Ik telde de jaren, maanden, weken en dagen af tot die verjaardag, want zestien was een magisch jaar. Je mocht een brommer besturen. En zo stond er op die dag een fonkelnieuwe Kreidler voor de deur. Het was de tijd waarin er van een helmplicht of brommerrijbewijs geen sprake was.
Je stapte in de wondere wereld van tanken met mengsmering, grotere tandwielen, snellere uitlaten en uitgevijlde cilinders en sproeiers. Want die 49,9 cc was maar niets. Naast de Kreidler, waren de Zündapp, de Honda en Puch - voor wat hippere figuren - de populaire merken. Met het in bezit krijgen van een brommer werd je wereld een stuk groter. Je kreeg een stuk vrijheid die je vooral in het begin goed benutte. Plaatsen waar je niet over dacht om per fiets naar toe te gaan, kwamen nu binnen handbereik: Over de gloednieuwe - lege - Brouwersdam naar Scharendijke een dorpje dat toen nauwelijks nog toerisme kende, of naar een strandtent in Rockanje met een prijspeil dat beduidend hoger lag dan in Ouddorp.
Dan waren er in hetzelfde Rockanje de jaarlijkse motorraces, ondanks dat één van de vriendengroep onderweg een flinke aanrijding kreeg waarbij de meerijdster behoorlijke verwondingen opliep. (Hadden we toch wel door moeten gaan?) De vrijheid was heel belangrijk, maar wel betrekkelijk, want je was er vlug aan gewend en de achttiende verjaardag lonkte al. Het rijbewijs en daarna de auto, de brommer was alweer vlug vergeten. Maar iets van die vrijheid rook ik toch weer toen kort geleden een groepje leeftijdsgenoten mij voorbij reed op Kreidlers en Zündapps. Graag zou ik nog een rondje doen, al lijken ze wel de helft kleiner geworden.