RTM-restanten zijn zichtbaarder gemaakt
GOEREE-OVERFLAKKEE – De RTM heeft nogal wat sporen achtergelaten op Goeree-Overflakkee. Als je er een beetje oog voor hebt, is er nog genoeg te zien dat aan het trammetje herinnert. De laatste drie jaar is er bovendien van alles gedaan om de zichtbaarheid van de RTM-restanten te vergroten. Dit project van de Erfgoedlijn Goeree-Overflakkee is nu afgerond.
Door Kees van Rixoort
Wat is er allemaal gebeurd? Op diverse punten zijn informatiepanelen verschenen. Een voorbeeld daarvan is het paneel tegenover het gemeentehuis in Middelharnis, waar voorheen een tramstation te vinden was. Verder is op diverse websites, waaronder die van het RTM-Museum in Ouddorp en www.geschiedenisvanzuidholland.nl, het verhaal van de tram op Goeree-Overflakkee te lezen. Foto's en kaarten verluchtigen deze historische terugblik.
Een derde onderdeel van het project was het ontwikkelen van een app met wandel- en fietsroutes langs locaties waar het trammetje reed en stopte om passagiers in en uit te laten en goederen te laden en te lossen. Tot slot is op het havenhoofd van Middelharnis een belevingslocatie gerealiseerd. Die bestaat uit een replica van het huisje waar de RTM kaarten verkocht en een perron met aan weerszijden rails. Op het perron staan twee kunstwerken van Jaap Reedijk. Die verbeelden koffers en tassen en wekken de suggestie dat het trammetje zo kan komen om de wachtenden met hun bagage op te pikken.
Eén voornemen is niet uitgevoerd: het markeren van weggedeelten met een afbeelding van het trammetje stuitte op te veel bezwaren.
Het afgeronde RTM-herinneringsproject is uitgevoerd door het RTM-Museum en de gemeente Goeree-Overflakkee.
Watersnood
Een ander project van de Erfgoedlijn Goeree-Overflakkee, rond de Watersnoodramp van 1953, komt nog in 2016 tot een afronding. Er zijn drie themaroutes uitgezet in en rond drie dorpen waar het water flink huishield: Oude-Tonge, Nieuwe-Tonge en Stellendam. Dit zijn wandelroutes, gemarkeerd door herkenbare tegels die zijn ontworpen door een kunstenaar en die tevens een woordpuzzel bevatten.
Daarnaast is er een langere route aan de zuidzijde van het eiland, die meer geschikt is om met de fiets of de auto te rijden. Ook het wandelen van een deel van deze route, bijvoorbeeld als uitbreiding van de dorpswandelingen, is een goede mogelijkheid.
Tot slot zijn er twaalf 'ambassadeurs' opgeleid die rondleidingen kunnen begeleiden en daarbij hun verhaal vertellen over de Watersnoodramp. Sommige ambassadeurs spreken uit eigen ervaring, anderen zijn van 'na de Ramp'. De leeftijden variëren van 35 tot 75 jaar. De rondleidingen zijn bedoeld voor belangstellenden van het eiland en daarbuiten, maar zeker ook voor leerlingen in het basisonderwijs.