Politici zijn óók net mensen
''Democratie is de wil van het volk. Elke morgen lees ik stomverbaasd in de krant wat ik nou weer wil'', zei iemand ooit al eens. Het probleem met de democratie is dat het als een vlot is: het zinkt weliswaar niet, maar je hebt wel altijd natte voeten. Er is nog nooit in de geschiedenis één partij geweest die een absolute meerderheid had. Wat onvermijdelijk leidt tot water bij de wijn doen en samenwerking; het zogeheten poldermodel. Dat kan een voordeel zijn maar ook een nadeel: mensen stemmen voor standpunt X op een partij, terwijl nu net dát punt er op de onderhandelingstafel bekaaid van af komt. Een tweede minpunt is dat de democratie hier en daar nog wel eens de tirannie van de meerderheid dreigt te worden. Toch moeten mensen naar mijn mening het vertrouwen in de politiek behouden. Met als kanttekening daarbij dat de politiek dat vertrouwen wel waard moet zijn natuurlijk. Maar wanneer de burger geen vertrouwen meer heeft in de politiek, ondermijnt dit heel het democratische systeem. Politici zijn óók net mensen, en geen tovenaars, magiërs of wonderdokters. Nederland komt ook daadwerkelijk uit een diep dal, en het kabinet heeft hard gewerkt. Natuurlijk kan ik ook lang niet alles waarderen: de bezuinigingen op defensie bijvoorbeeld (die écht oerstom waren). Maar als er dingen gebeuren die je niet aanstaan, wil dat niet meteen zeggen dat je geen vertrouwen in de politiek meer moet hebben. En dat zie je tegenwoordig wel veel gebeuren. Nederland is nu eenmaal een land met 17 miljoen inwoners. En 17 miljoen meningen. En 17 miljoen belangen. En 17 miljoen agenda's. Zie daar maar eens eenheid in te krijgen. Dat is niet eenvoudig, ook niet moeilijk, maar onmogelijk. Politiek: de kunst God zo te dienen, dat de duivel er niet kwaad om wordt.