Als helden ontvangen
"Nummer 25A, kom maar naar voren," klonk het door de groep novieten. "Chips, dat ben ik, waarom ik, waarom moeten ze mij hebben?" dacht ik, terwijl ik naar voren liep met mijn handen op mijn rug en de kin op de borst. En daar stond ik dan, helemaal vooraan. Ik zag een aantal mensen erg opgelucht kijken. Tja, ik had hetzelfde gedaan. Het was altijd prettig als jij niet naar voren gevraagd werd, want leuk? Dat was het nooit.
Deze herinnering komt direct bij me boven als ik het woord 'ontgroening' hoor. Ik heb vorig jaar mijn ontgroening gehad en ben nu 'volwaardig' tweedejaars lid van de studentenvereniging Navigators. De nieuwe mensen, die nu dus eerstejaars zijn, hebben net hun ontgroening gehad. Ik vond het geweldig om ze te mogen ontvangen als een stel helden, toen ze hun weekend erop hadden zitten. En helden, dat waren ze! Het is geen pretje om een heel weekend vies eten te moeten eten, gestuurd te worden door een stel mensen die denken dat ze de baas kunnen spelen over jou en constant in het gras liggen en commando's opvolgen. En als ik alle eerstejaars aan zie komen lopen, besef ik ook dat dit waarschijnlijk nooit gaat veranderen… Ontgroening hoort erbij.