Afbeelding
Foto:

Zoek iemand in de buurt met ALS

Ik dacht dat de challenge-hype zo ondertussen wel afgelopen zou zijn. Maar toch, als je goed zoekt op facebook kom je ze nog overal tegen. Je hebt de 'zinvolle' challenges zoals de icebucketchallenge waarbij je een emmer water over je heen gooit voor het goede doel. En als je dat niet doet moest je een alcoholische versnapering voor de eiser kopen.

De challenge werd massaal door iedereen die uitgedaagd werd uitgevoerd en al snel een van de grootste challenges werd ooit bedacht. En dat allemaal voor de ziekte ALS. En nu? Zou er iemand mee opgeschoten zijn die zelf aan de ziekte leed? Iemand op facebook hebben gekeken en onwijs blij werd van iedereen die een emmer met ijs koud water over zich heen gooide en even aan hen dacht? En jij en ik? Toen we de emmer over ons hoofd kiepten, dachten we toen aan ALS de verschrikkelijke? Wat nou als de challenge was geweest: zoek iemand in de buurt met ALS of een andere ziekte of ouderdom, iemand om een bakkie mee te doen en even gezellig mee te kletsen, een rondje te lopen of wat klusjes te doen, zouden we die mensen dan niet veel gelukkiger maken?

En geloof mij, van koffie drinken en kletsen word je zelf ook een stuk gelukkiger dan van een emmer koud water over je heen of een fles drank kopen. Achter onze computer of in onze achtertuin kunnen we natuurlijk heel veel, maar wat is daar van over als we een stap buiten onze comfortzone zetten?