(A)sociaal shoppen?
Met een opgeluchte zucht sloot ik mijn laptop. Ik had een belachelijk aantal jurken besteld voor de trouwerij van mijn broer. 30 stuks wel te verstaan in allerlei kleuren en maten. Al de hoop was gevestigd op die lading jurken. Een paar dagen later kreeg ik de lading binnen en wat denk je? Tussen de 30 jurken die ik zelf had uitgekozen, zat niet dé jurk.
Online shoppen doe ik zelf steeds vaker. Even snel kijken of er wat op de H&M of Zalando site staat, resulteert vaak in een bestelling van leuke aanbiedingen. Het voordeel is dat je er geen voet voor hoeft te verzetten. Ook vind ik het fijn dat je het op je gemak kan passen en bekijken als je het eenmaal binnen hebt. Het enige wat mist bij het online shoppen is de charme van het echte winkelen. Dat gevoel van samen een dagje weg te gaan en lekker te slenteren door een misschien wel nieuwe stad. Schoenen passen in winkels waar je aangesproken wordt door echte mensen of het gevoel van warme appeltaart eten met koffie op een terrasje tussen het shoppen door. Die gevoelens geven online spullen bestellen gewoonweg niet.
Steeds meer winkels vinden alleen hun einde in een faillissement. Betekent dit het einde van het echte winkelen? Nee! Mensen zijn sociale wezens die samen winkelen gezelliger vinden dan alleen online shoppen. Qua tijdefficiëntie heeft online shoppen een voorsprong, maar moeten we alles langs de lat van efficiëntie meten? Of is een dagje weg met vrienden of je geliefde al efficiënt op zich?