Er gaat een hoop denkwerk in zitten
Beatrijs Ritsema voorspelde jaren geleden al: "De auto van de toekomst is een trein." Hiermee bedoelde ze dat het veiliger is als automobilisten zelf zo weinig mogelijk hoeven te doen tijdens het autorijden, maar in plaats daarvan in grote colonnes rondrijden. En blijkbaar had ze nog gelijk ook, want kijk eens wat er over onze snelwegen reed: twee vrachtwagens waarvan er maar één bestuurd werd. De andere? Die kopieerde iedere beweging met een reactiesnelheid van 50 milliseconde. Natuurlijk zijn dit nog maar proefritjes, maar het laat wel zien wat er allemaal al mogelijk is. Zelfrijdende auto's zijn ook de realiteit en steeds meer nieuwe auto's kunnen zelf inparkeren. En dan hebben we het alleen nog maar over auto's. Ook in de zorg wordt steeds meer geautomatiseerd met behulp van robots. Ik heb zelf ook een half jaar aan zo'n project meegewerkt. Met een team van vijftien engineering-studenten bouwden we een stofzuigrobot die automatisch door het atrium van een zorgtehuis moest rijden, om 's nachts de vloer schoon te maken. En als kers op de taart vonden onze opdrachtgevers het wel handig als die robot ook stoelen kon verplaatsen om daaronder te stofzuigen, om ze vervolgens op dezelfde plek weer terug te zetten. Geloof me, robotica is heel interessant maar er gaat een hoop (denk)werk in zitten. Als we het nou voor elkaar zouden krijgen om eerst een robot te ontwikkelen die dan nieuwe robots voor ons zou kunnen ontwerpen, dan slaan we heel wat stappen over. En aangezien Microsoft, Google, Facebook, en veel andere grote softwarebedrijven, toch ook al bezig zijn met Artificial Intelligence zou het me niks verbazen als zoiets dichterbij is dan we denken.