Alles stort in als een kaartenhuis

Het is zaterdagavond rond zes uur. Ik stap met mijn weekendtas de trein in om een nachtje thuis te gaan slapen. Moe van het werken, plof ik op de eerste beste stoel die vrij is. Met een zucht sluit ik mijn ogen en blijf zo even zitten. Ik voel dat er iemand voorbij mijn stoel loopt. Een geurmengeling van drie weken niet douchen en eten komt erachteraan. Met mijn ogen dicht smeek ik dat de geur heel snel wegtrekt, want het doet me bijna kokhalzen. Ik heb pech. De geur vult de coupe waarin ik zit en mijn maag begint langzaam te kantelen. Ik zie direct waar de afschuwelijke lucht vandaan komt. Een getinte man, lichte jas is in een vierzit gaan zitten met een zwart leren tas naast zich. Hij zit precies in mijn gezichtsveld. Vanuit mijn ooghoeken bestudeer ik hem. Zijn vettige haar zit vastgeplakt aan zijn hoofd en zijn handen heeft hij op zijn schoot. Je zou zomaar kunnen denken dat het een zwerver is. Maar na Parijs en Brussel schieten er, onbedoeld, toch andere dingen door mijn hoofd.
Als ze me vragen: voel ik me minder veilig na Parijs en Brussel? Een heel klein beetje misschien. Met de aanslagen in Parijs voelde ik me nog geraakt. Bij Brussel al veel minder. Ergens heb ik het gevoel dat het bij mij nooit zal gebeuren. Dit komt misschien voornamelijk omdat ik in Ede woon en ik heb niet het gevoel dat zij een doelwit is. Als je Ede een beetje kent, weet je dat in deze dorpse stad echt niets groots gebeurd.
Wat ik me wel besef, is dat we toch nergens echt veilig zijn. Enorme gebouwen kunnen kapot, denk aan 9/11. Boten kunnen zinken, denk aan de Titanic. Alles wat ooit groots en veilig leek, kan als een kaartenhuis in elkaar vallen. Doen de aanslagen nu een rondje in Europa? Is Den Haag, Amsterdam of Utrecht misschien een volgend target? We zullen het niet weten totdat het misschien gaat gebeuren. Of niet. Zijn we veilig? Ik weet het niet. Een huisgenoot van mij zei: ''De kans op een hartaanval is veel groter.''
De man in de trein was waarschijnlijk geen terrorist. Ik voel me schuldig dat ik het überhaupt gedacht heb. Het heeft weinig zin om constant angstig te zijn voor een mogelijke aanslag. Zonde van je tijd. Voel je veilig, neem een abonnement op de sportschool.