De schok van de aanslag davert nog na
Met grote vreugde werd deze week de 17 miljoenste telg verwelkomd. Nederland telt nu meer dan 17 miljoen inwoners. Wat mij betreft lopen we wel een beetje tegen een grens aan. Letterlijk en figuurlijk. Maar ja, misschien ben ik wel een beetje een idealist. Het liefst zie ik Nederland op bepaalde gebieden een paar jaar terug in de tijd gaan. Niet qua gezondheidszorg en dat soort thema's, maar meer op gebieden als defensie en ruimte. Droom even met me mee: een rustiek landschap, met hier en daar een knus boerderijtje, een verdwaalde knotwilgengroep en de oude kerken met hun statige torens. Op straat is het rustig en er spelen kinderen. Er zijn geen jihadistische aanslagen en geen bommen in vliegvelden en metro's. Geen vliegtuigen in wolkenkrabbers en aanslagen op weekbladen. Geen tienduizenden vluchtelingen die naar Europa komen. Maar helaas, dromen zijn bedrog.
De schok van de aanslag davert nog na door de straten van Brussel. Brussel bloedt. Talloze vluchtelingen zijn gestrand voor ondoordringbaar prikkeldraad. Persoonlijk vraag ik me af waar de vluchtelingen beter af zijn. In Europa of buiten Europa. Over beide dingen is wat te zeggen. Maar goed, ik wijk af. Nederland individualiseert, seculariseert en automatiseert. De samenhang in de maatschappij is vaak ver te zoeken. Ik kan dan ook maar twee positieve dingen onderscheiden in de afgrijselijke aanslagen in Brussel. Ten eerste is er kans dat voor meer mensen de ogen opengaan en dat ze verbanden gaan leggen. Als tweede komen de mensen bij elkaar. Ze zoeken kracht en steun bij elkaar. En dat is alleen maar toe te juichen. Alleen wel heel erg spijtig dat dat op zo'n manier moet gebeuren…