De beade spriee….!
Wannieer je sins un langen tied earegus niejt mieer èweest bint, in je gôôt ur dan wieer us un kieer heene, dan weet je eigeluk niejt goewd mieer hoe of hut ur vroeger ieerst was. Dat ooverkwam mun ongerlestend toe ik in Rotterdam in bus twieejendertig van de RET zat, om van de Westblaak naer Overschie te gôôn. We reeje via de Mathernesserlaan in hut Mathernesserplein in kwamme zoeodeonde in de Allart Piersonstraete terechte . Dat was al jaeren èlee da'k dieer èweest was. In toe kwamme dur anieens tal van herrinnerienge bie mun naer booven. Op dun hoek van de straete stong nog wel de Nederlandse- Hervormde kearke van doomeni Schrale, mar hut was noe un moskee èwoore, zag ik in de gouwigheit.
Dat kwam eigeluk zoeo, mun moewder hao dieer al lange voor dun oorlog driej vriendinnen in die straete weune. Net nae de ieerste Weareldoorlog
kwamme die meiden naer Oudurp om op te knappen van de Spaanse griep die ze gelokkug ooverleefd hao. Zoeodoende is dat altied vriendschap èbleeve.
Dur gieng gieen zeumere voorbie of de driej vriegezelle daomes Spits t.w. Zus, Cor in Annie (vroeger zeije ze op durp: die binne altied jonk èbleeve ) uut Rotterdam kwamme un paer weeken naer Oudurp op fekajnsi.
Toe mun moewder in de jaeren dertug voor kraemvurzurgster gieng lieere, in de kraemkliniek an de Henegouwerlaan in Rotterdam was ze bie de femielie Spits dan oak deur de weeke in de kost. Oak nae dun oorlog bleef de vriendschap bestôô in gieng mun moewder of in an mit mun vaoder mee, want die gieng iederen diensdag naer de groenten- in fruitveilieng ZHE an de Persoonsdam in Rotterdam Zuid.
'k Weet nog goewd dat ik voor de ieerste kieer oak mee mocht naer Rotterdam , dat was un beleevenis op zun eige.'s Ochtens om half vuufve opstôô want dun ieersten trem gieng al om half zesse. Dan mit de boeot, naer Hellevoewtsluus wieer mit un trem in mit veel gelok was je dan rond half negene in de Roosestraete. Mun vaoder was dan eigeluk al vlak bie de veilieng mar wiele waere dan nog niejt op uze bestemming.Vanof hut Stieltjesplein kon je mit lijn 2, 3 of 9 van de RET naer de Delftse Poorte (DP). Teegenwoordug noemen ze hut ROTTERDAM CENTRAAL. Van dieer uut most je dan mit lijn 11 RET naer hut Mathernesserplein. Nae un menute of zesse loape was je dan wieer we moste weeze. Ik keek mun oagen uut want die tantes (most ik zeage van mun moewder) weunende op un boovenhuus. Wat ik oak zoeo leuk vong was dat wannieer je booven an dun trap op un knopje drukkende gieng onmelieege de deure oope.
Omdat hut eigeluk nog niejt zoeo lange èleeje was (eind jaeren veertug) dat dun oorlog voorbie was, wier ur in dien tied nog volop oover èsprooke.
Zoeo oak bie de driej daomes Spits want die hao in de Hongerwinter 44/45 toch nog wel daegen èhaod dat ze hut mar mit ieene snee droag broeod moste doewe. Zoeodat ze net as veel aore meansen dur oak mar opuut trokke om bie de boeren die tussen Rotterdam in Overschie weunende voor geld in goeje woorden wat eeten prebeerende op te scharrelen.
Op un kieer zei dien boer wieer ze regelmaetug kwamme, wannieer je wieer komt, mot je spullen mee brienge want dieer hewe wiele ook gebrek an.
Ja, das oak wat, zeije de daomes teegen mekaore, wat mot je dieer noe an doewe?
Opieens kreege ze un iedee. Un tiedje èlee hao ze un nog nieuwe gehaakte beadespree uut ètrokke in van dat gaeren hao ze witte sokken èbreid.
Bie un volgende pogieng om an wat eeten te kommen namme ze sokken mee.
Toe ze die an de bewusten boer liete zieje gieng die onmiddelluk akkoord, in ze kreege wieer wat te eeten mee. Mar ja, nae un kieer of wat ware oak de paeren sokken op. Want ze hao dur nog mar ieen.Wat noe, want wat heije an ieene sokke? Mar ja, dun honger bleef knaege dus dan toch nog mar us dun boer op, mit un beevend harte, kloppende ze toch an de deure. Toe de boer vurscheen zeije ze hoe of hut geleege was in dat ze mar ieene sokke hao. Joele zulle noeojt raeje wat of dien boer toe zei: "Dat komt goewd uut want mijn vrouwe vong hut gaeren zoeo moeoj van die sokken dat ze hut zonge vong om die als sokken te verslieten .
Want ze heit de sokken uut ètrokke om om ur un beadespriee van te maeken, mar noe komt ze toch eigeluk nog iets an gaeren te kort, in dat is dan de de ontbrekende schaekel."
Zoeo zieje mar hoe raor iests kan loape, joe mot mar us honger hewe.
De vriendinnen van mun moewder binne in de jaren seeventug eigeluk kort nae mekaore èsturve zoeodat ur un einde an jaeren lange vrienschap kwam.
Melissant, winter 2016.
De groewten van Job van Klaos van Job in Gerda van Koos van Gurp Padmos.