Elke dag 'blue'
Vanwege het feit dat eigenlijk elke dag, laat staan maandagen, bij mij wel wat 'blue' zijn vond ik er niet veel anders aan deze keer. Het was zelfs zo dat ik deze dag voor het eerst sinds tijden eens voor mijn wekker wakker werd in plaats van op het moment dat hij zijn lieflijke klanken laat horen of zelfs daarna.
Wel snap ik de herkomst van dit begrip. De dagen zijn enorm kort geworden en daglicht is soms maar amper aan de orde. Alle hectiek van de feestdagen is wat weggeëbd en niet te vergeten, het is ontzettend koud. Niet vreemd dus dat menigeen zich liever nog een keer omdraait als de wekker gaat en met tegenzin naar school gaat. Dit word ook wel de winterdip genoemd. En ja, daar heb ik wel heel veel last van. Op het moment dat het daglicht het af laat weten doet mijn energie dat vaak ook. En dat in combinatie met werk en school en binnenkort ook nog een pittige stage kan soms nog best een hele opgave zijn. Zaak is dan dat je andere manieren zoekt om nog een beetje licht in het leven te zien. Zo ren ik nu dus naar buiten zodra ik ook maar een paar zonnestralen zie. Ook al is het nog min 2 buiten doet die zon al best veel goed. En zodra mijn planning het toe laat kruip ik lekker met een bakje koffie op de bank samen met Netflix. Op deze manier is zo'n winter nog best te doen en overwinnen we die blue Monday's ook wel weer. Neemt verder niet weg dat het van mij wel weer een graadje of 25 mag worden. Kom maar door met die zomer!