Afbeelding
Foto:

In naam der wetenschap ging ik op pad

Intussen al weer een tijdje terug kwam er een spelletje uit dat rázend populair werd. Overal zag en hoorde je dat het spel gespeeld werd. Dat was Flappybird. Maar dat was na een paar weken weer 'oud' en saai. Dus werd er op zoek gegaan naar de volgende (kortstondige) hype, die na een paar weken weer overgewaaid is. En die is gevonden in Pókemon GO. Een spel waarbij allerlei fantasiewezentjes hun toevlucht hebben gezocht in kerken, op pleinen en in het water. Die moet je dan bekogelen met ballen en als je ze 'gevangen' hebt, kun je ze toevoegen aan je virtuele leger. Het concept slaat aan: miljoenen mensen zochten hun heil in Pókemon. Dus dacht ik, in naam der wetenschap kan ik het ook wel even installeren. Zo gezegd zo gedaan. En zowaar, onder mijn moeders stoel zat net een gedrocht dat ik moest vangen. Bij nader inzien was het een blauwachtige creatie die wat weghad van een mutatie tussen een vetgemest konijn en een loederige schildpad. Nadat ik dat beest had bekogeld, vervolgde ik mijn weg naar buiten. En het toeval wil, een paar straten verderop zat er wéér een! Helaas was het bloedheet, dus had ik weinig motivatie om weer zo'n vreemd wezen te vangen. Toen zag ik vervolgens op het nieuws dat een enthousiaste speler een ongeluk had veroorzaakt doordat het aandacht niet bij het stuur maar bij het spel had. Toen liep mijn gemoed (net als de temperatuur) hoog op, waarna ik het spel meteen verwijderd heb. Ik kan nu al niet wachten tot de dag waarop ook dit weer uit de rage is. En dan weer op naar de volgende tijdelijke bevlieging...