Open Dag Nationaal Kennis- en Herinneringscentrum Watersnood Ouwerkerk trekt massale belangstelling
OUWERKERK – Dat het watersnoodmuseum in Ouwerkerk al vele jaren blijvend in de belangstelling staat, werd zaterdag 6 februari opnieuw op overduidelijke wijze onderstreept. Honderden vrouwen en mannen, senioren, ouders met hun kinderen. Het merendeel afkomstig uit Zeeland en Goeree-Overflakkee. Allen maakten de tocht naar het museum dat - zoals onze krant eerder meldde - van Minister Schulz (Infrastructuur en Milieu) de status kreeg van Nationaal Kennis- en Herinneringscentrum Watersnood 1953. Dit o.a. vanwege het belang van het museum als plaats van herinnering aan deze ramp. Wethouder mevrouw Jacqueline van Burg van de gemeente Schouwen-Duiveland zei - bij het doorknippen van een lint bij één van de objecten - dat het gemeentebestuur uitermate trots is op deze erkenning en onderscheiding.
Tekst en foto's: Jaap Ruizeveld
"De ambitie om het verhaal van de ramp levend te houden is één pijler. De andere is om te laten zien dat ons land zich heeft ontwikkeld als waternatie en dat kunnen wij hier etaleren. In de loop der jaren is ons eiland, ons leefgebied, veranderd. In gesprekken gaat het op onze eilanden over de tijd vóór en na de ramp. Dat tekent de diepe gevoelens. Ons college wil niet alleen met woorden, maar ook met een financiële ondersteuning het werk, de inzet van directie, bestuur en vrijwilligers, blijvend mogelijk maken. Daarom zal de gemeenteraad een voorstel ontvangen om jaarlijks 45.000 euro voor het Kennis- en Herinneringscentrum Watersnood 1953 vrij te maken", zei de wethouder. Zij voegde er aan toe: "Met dit centrum wordt op Schouwen-Duiveland, ook uitstralend naar de regio, een informatievoorziening van allure neergezet. Een locatie waar men blijvend kan herdenken. Ook een toeristisch-recreatief evenement dat toont op welke wijze ons land en op andere plaatsen in de wereld de voortdurende strijd tegen wateroverlast wordt aangepakt".
Veelzijdig
Het programma op deze Open Dag 2016 was veelzijdig en uitgebreid. Er waren signeersessies van nieuwe boeken en aanvullende supplementen. Koos Hage (Atlas van de Watersnood), Simon v.d. Haagen en Cor Heijkoop (Phoenix Caissons) zijn de auteurs. Simon v.d. Haagen vertelde dat zijn supplement, dat recent kon worden uitgebracht, een aanvulling is op het boek dat in 2010 geschreven is over de verschillende watersnoodmonumenten. Verder waren present het collectief De Reizende Dichters en het Oral Historyproject.
Voordracht
Partners in de verspreiding van kennis over watersnood, water en waterveiligheid, radio-zendamateurs, stands met promotiemateriaal, een aaneensluitende mogelijkheid om een flinke tijd in het museum te vertoeven. Lezingen en presentaties en een lekkere hap. Maar de rode draad was toch de emotionele beleving van het gigantische drama dat zich op 1 februari 1953 in Zuidwest Nederland heeft afgespeeld. Op indringende, gepassioneerde wijze vertolkt in een voordracht van Pau Heerschap uit Ouddorp, lid van de Zeeuwse Dialectvereniging. Hij vertelde het verhaal over de 14-jarige Reinier Pollemans uit Oude-Tonge. De scholier die op de dag voor de ramp in Ouddorp een konijntje kwam kopen. Hij mocht, omdat het weer slecht was, stormachtige wind, zelfs blijven overnachten. Maar de jongen koos er voor om naar de tram te worden gebracht omdat hij naar huis wilde. Reinier verdronk in die nacht op 1 februari in Oude-Tonge. Hij werd meegesleurd door de golven, toen hij van zijn ouderlijk huis ging om buren te alarmeren. Maanden later werd hij pas gevonden. "Wel verloren, niet vergeten" was de tekst op zijn bidprentje in de uitvaartdienst. Juist die tekst had indruk gemaakt op Reinier, die hij had gelezen onder een fotootje aan de muur van de Ouddorpse woning. Ademloos, vol emotie, luisterde een volle zaal bezoekers zaterdagmorgen naar het verhaal in deze voordracht.
