Schaesenrieje
't Is twint al wêêr driej jaer 'elee, da m'n 'n bee'ie winter hao. Dat was vroeger wel aors. Toe hao je haest ielk jaer'n strienge kouwe winter.
As je 's ochens wakker wier, was d'n deken vlak bie je snuut aekelig koud in nat van d'n dêêm van je naesem. In de hete kruuke die je d'n aevond tevoren mee'ekregen hao, gaf allêêne nog mar kouwe of. Op 't glas van 't dekraem zat 'n dikke laege iesrozen. Mit wolkies aesem proberende je d'r 'n gae'ie in te blaezene, om te kieken hoe dat 't buuten was. Je dee dezelfde kouwe klêêren van d'n dag d'rvoor wêêr an. Je gestreepte pyjamabroek hiew je onger je broek geweun an, want die dikke laege hiew dan de kouwe wêêr 'n bee'ie tegen.
't Kon dan wel vrêêd koud weze, mar 't was aok d'n tied van 't schaesenriejen, in dat dee ik vrêselek graeg. Ik was 'n jaer of achte da 'k mit Sinterklaos m'n êêrste schaesen kreeg. 't Waere houte bôô'ies, met van die lange felgekleurde linten, rôôd, wit, blaeuw in oranje. In de winter droog je haest altied rubbere laerzen, in mit die lange linten mos ie ze dan goewd vastbinde. Dat mos ie geregeld wêêr overdoewe, want as ie 'n hortje 'eree hao, hienge de schaesen geweun naest je laerzen. Ik hè 't m'n eige zelf 'elêêrd, schaesenrieje.
As 't vroos gieng ie in Ouddurp êêrst rieje op de bevroze ondiejpe waeterplassen tussen de heuveltjes in de Middelduune of de Westduune, plaoiten wiere die 'enoemd, dêêr was 't ies 't êêrste goewd. Laeter dee je 't op de brêêje slôôt langs 't kèrkhof, duchtebie achter de haogten, mit de kinders uut de hele buurte, weken achter mekaore. Toe 'k 'n jaer of tiejne was kreeg ik de kunstschaesen van m'n zuster in aok d'r bruune lere laersjes. Die schaesen mos je onger je zolen vastzette met twêê klemmen, die je mit 'n slotel kon andraoie, 'n soort slotel as die van de klokke. 'k Hè wel 's an de blienkende ongerkant van m'n schaese 'elikt. Dat hè 'k éwete! M'n tonge vroos 't'r geweun an vast!
An hardriejen wier in Ouddurp niejt edae. Dêêrvoor waere de iesbaenen veels te kleine. Haest iederêên ree op kunstschaesen. De grôôtste kunst was óverrieje: halve rondjes draoie, mit ene bêên over 't aore, naer lienk in naer reks. Dat ko j' allêêne doewe, mar aok in paeren. Sommige hellenden dan wel over toet een hoek van 30 graeden. Ik perberende dat aok, in 't lukkende soms. Op 'n kêêr riejp iemend tegen m'n: 'Je liekent Sonja Heny wel!' Dat was toe 'n beroemde Zweedse kunstriejster.
Rieje op de Pitten dat was 't einde. Dat was de officiêle iesbaene bie de haevene. Dêêr was op 'n zaeterdagmiddeg 'n wesstrijd gekostumeerd óverrieje. 'n Bruidspaer wong de êêrste pries, 'n hekse, Kees Mierop mit 'n mombakkes op, d'n twêêden. In noe binnen m'n bie de foto uut'ekomme. Mar die is niejt in Ouddurp 'enome, mar in Hèrken. Wie 't binne? Gêên flaauw idee. Reacties naer dialect@hetnet.nl.