"Toch wat zenuwachtig bel ik Nanda"
Deze maand vertelt een moeder over haar bijzondere bevalling. "Het is maandagavond zeven uur, net na de afwas, als mijn vliezen breken. We kunnen nu echt gaan uitzien naar de komst van ons tweede kindje. Zoals verwacht beginnen de weeën niet meteen, dit was bij ons eerste kindje ook niet het geval. Ik slaap 's nachts goed en ik word uitgerust wakker. Na ongeveer een uurtje word ik toch wat zenuwachtig en bel ik Nanda. Ze komt even kijken hoe het gaat en voelt hoe ver ik ben. Slechts 2-3 centimeter ontsluiting, ze vraagt of ik in bad wil om te ontspannen. Dat proberen we, maar er veranderd weinig. Mijn weeën lijken niet krachtig genoeg.
Na een tijdje voelt Nanda nogmaals of de ontsluiting al wat is opgeschoten en doet ze een bijzondere ontdekking, ze voelt geen haartjes! Er is maar één vlies gescheurd in plaats van twee. Met een soort 'haaknaald' prikt ze ook het tweede vlies door en dan begint het spektakel. De weeën komen meteen om de twee minuten en ik ga onder de douche staan om te ontspannen. Nanda en mijn man drinken rustig een bakje thee en laten mij mijn gang gaan, ik ben in mijn eigen wereldje. In een uur ga ik van 3 naar 10 centimeter ontsluiting. Mijn man helpt me uit de douche en ik probeer op bed te gaan liggen. Het lukt niet, ik heb er geen kracht voor, ons kindje komt nu.
Nanda zit naast me op de grond terwijl ik blijf staan naast mijn bed. Ze is heel rustig en zegt me wat ik moet doen. Dat ik rustig moet blijven en niet mag persen, maar de weeën moet wegzuchten. Op deze manier 'zakt' ons kindje er rustig uit en kan ik ons dochtertje zelf aanpakken. Wat een bijzondere bevalling!"
Nanda: "Het breken van de vliezen kan een bevalling bespoedigen maar bij deze bevalling ging het ineens wel heel hard. Een staande bevalling die maak ik niet zo vaak mee!"