Zij aan zij!
'Ik wil als eigenaar de meerdere zijn.' 'Het zitten dwing ik gelijk af na het geven van het commando'. Een ander hondenbaasje vertelde eens: 'als ik iets niet leuk vind dan straf ik het gelijk af. Hij let nu constant op'. Ja natuurlijk, de hond is bang om weer op zijn kop te krijgen! Door constant op zijn baas te letten, probeert een hond (in dit geval) te voorspellen wat er gaat gebeuren. Dan kan ie zich schrapzetten voor dat wat komen gaat, de correctie.
Wat is dat toch, we roepen allemaal dat onze hond onze beste, trouwste vriend is, ons maatje voor het leven en toch corrigeren we onze trouwste vriend continu. Met een slipketting of nog erger, met een prikband of een stroomband, want ja, hij moet natuurlijk wel gewoon luisteren. 'Ik hoefde maar een jaar te trainen met slipketting en hij liep de rest van zijn leven als een mak lammetje naast me'. Joh, verbazingwekkend, hoe zou dat komen? Omdat hij het zo leuk vindt om naast je te lopen of omdat hij die enorme ruk aan de slipketting wil voorkomen?
We hebben bijna allemaal iemand die we onze beste vriend noemen. Waarom, waarschijnlijk omdat er respect is voor elkaar, acceptatie, omdat je elkaar in je waarde laat en omdat je elkaar alles kunt zeggen. Allemaal gebaseerd op gelijkwaardigheid lijkt me. Ik begrijp niet hoe we onze honden onze trouwste vriend durven noemen als de relatie gebaseerd is op domineren, op overheersen en corrigeren.
Denkt een hond er in zo'n situatie hetzelfde over? Ik betwijfel het. De vraag is of je een vriendschap wil, of dat nu met een vriend is of met een hond, die gebaseerd is op domineren en op corrigeren? Dat iemand alleen je vriend is omdat ie bang is dat hij anders een klap krijgt? Zo wil ik mijn vriendschappen niet. Niet met de mensen om me heen en zeker ook niet met mijn honden. Ik wil geen vriendschappen waarbij de één baas is boven de ander. In een echte vriendschap sta je naast elkaar!