Geen verborgen agenda...
Wat lijkt het me toch heerlijk om een hond te zijn. Geen mobiele telefoon, geen 4G internet, geen agenda en ook geen verborgen agenda. Geen besef van tijd, geen indirecte toespelingen op dingen die je al dan niet gedaan zou hebben, geen social media waar je af en toe verdrietig van wordt, geen gelul in de ruimte, geen toneelspel, geen achterbaks gedoe en geen ellebogenwerk. Een hond heeft er allemaal niks mee te maken. Honden zijn direct, honden spelen geen toneel (al denken veel mensen van wel), honden kunnen geen klok kijken (al denken veel mensen van wel) en honden zijn niet hypocriet. Kortom, honden zijn gewoon hond. Ze kunnen zich niet anders voordoen dan ze zijn (al denken ook hier weer veel mensen van wel). Ze doen dingen met een reden, omdat ze het iets oplevert. Vaak is dat bijvoorbeeld voer of aandacht, dat willen veel honden namelijk graag. Ze gaan soms ver om die aandacht te krijgen of om voer te bemachtigen. Maar de dingen die ze doen, doen ze om die reden: om zelf voordeel te behalen en niet om de ander nadeel te bezorgen. Dit kan wel eens het gevolg zijn van dat wat ze doen, maar het is nooit(!) het doel van hun gedrag.
Hoe anders is dat toch bij mensen en hoe verdrietig kan dit me vaak maken. De dubbele agenda's, social media die 'gebruikt' wordt ten voordele van iemand maar zeker ook ten nadele van anderen, het direct schade toebrengen aan iemand. Mensen lijken wat dit betreft wel van een andere planeet te komen. Het raakt me in mijn ziel, veel meer dan ik wil toegeven. Ik laad mezelf dan ook vaak op bij honden en bij kinderen. Dat is een succesvolle combinatie merk ik bij het geven van Snuffel Colleges aan kleuters. Zowel kinderen als honden zijn puur, ze zijn 'gewoon' zichzelf, zonder verborgen agenda...