Nieuw leven, nieuwe hoop.
Die beelden zà 'k nôôit mêêr vergete. Waegens vol elaeje mit dôôie bêêsten: koeien, vèrkes in geiten mit opgezwolle buuken, hoewnders in haenen, die op d'r rik lagge met gestrekte pôôten en paersblaeuwe kammen. Over de Dirksdoenswegt kwamme ze verbie, die waegens. Ze gienge naer de Kluistee. Dêêr was mit 'n dreglijn 'n grôôt gat egraeve, 'n soort massagraf, reks bie de plekke wêêr 't êêuwenouwe kèrkepad van de Dirksdoenswegt op de haemeete uutkomt. Wiele gienge dêêr as kinders kieke. Zôô zag ik op 'n kêêr dà ze witte poeier over die bêêsten dee straoie. Ongebluste kalk was 't, zei één van de veinten.
Toe de waetersnôôd kwam, die zondag 1 februaori, was ik haest acht jaer. In Ouddurp heit niejt zôô veel waeter estôô. Toch liepjt die zondag tegen d'n aevend 't hêêle hof bie uus vol. In de schemerieng zag ie 't waeter kolke. Op zolder stieng van alles klaer: nemmers waeter uut d'n tras, in eten, voor as 't waeter in huus zou straome. 't Was 'n angstigen dag eweest. Je hôôrende aok allerlei verhaelen, hoe èrg 't op Flakkêê was. Tandarts Wolters hôôrende die berichten op z'n autoradio.
In huus heit 't waeter bie uus niejt eweest. Ter haogte van d'n hil bleef 't stôô, zôô'n zestig centimeter haoge. D'n aoren ochtend was 't hêêlemaele weig. In die weken dêêrnae was t'r van alles te belevene . 't Was eigelek hêêl spannend. Naer schoole gienge m'n niejt, want dêêr zatte allerlei hulpdiejnsten in. Wanneer m'n wêêr gienge, dat weet ik eigelek niejt mêêr. Was 't in april? 't Leken in ielk geval hêêl lange. Je zag nieuwe aok diengen, zôôas dreglijns in helikopters.
Langzaemerhand wier 't leven wêêr 'n bee'ie geweun. De getroffe mènsen krege aok 'trôôstkado's': onger aore 'n set tuungerêêdschappen, ketelpakken, peper-in- zoutvae'ies mit advokaot d'r in. 't Rôôie Kruus dee dat allemaele regele. Op 'n middeg krege wiele op schoole'n pakje uut Canada, mit leuke spulle'ies d'rin. Ze waere niejt esorteerd. Noe was 't hêêl spannend of je 'n pakje voor 'n meisje of 'n jongen kreeg. 'n Kammerao'ie van mien kreeg 'n pakje voor 'n meisje. Jammer, mar hie heit z'n eige toch nog wel vermaekt met die poppespulle'ies. Protestere of ruile dee je in diejn tied niejt!
In 't voorjaar lag 't land nog leeg. D'r lagge overal haopen gips om dêêrmit 't zout in de grond te neutraliserene. Ook liejp d'r nog gêên vêê in de weien. Voor dit stikje mocht ik kiejze uut twêê foto's. Ik hè ekoze voor de foto mit die kalfjes, 'n kado uut Doetichem. Bepaelde gemêêntes in Nederland hao getroffe durpen 'eadopteerd om die te helpene, Doetichem bevoorbeeld de gemeenten Middelharnis in Sommelsdiek, in Den Haege Stellendam.
Nêê, d'r woore op de foto gêên koeien elost, mar kalfjes, as 'n symbool voor nieuw leven. Toch bleef t'r op 't eiland sind 1 februaori 1953 'n nieuwe tiedsindêêlieng: d'n tied van vóór de ramp in die van nae de ramp.