Het gedicht gaat toch de prullenbak in...
Ik kan niet dichten. En ik weiger het dan ook te proberen voor deze column. Maar het is december en dat betekent dat we overspoeld worden met kruidnoten, speculaas en Sinterklaasliedjes in de winkels. Hartstikke leuk natuurlijk, zo ben je halverwege augustus al in de stemming voor pakjesavond. Tegenwoordig horen we ook van die lekker politiek correcte Sinterklaasliedjes, zoals 'Sinterklaasje, kom maar binnen met je Piet.' Want 'knecht' klinkt zo minderwaardig en dat willen we natuurlijk niet adverteren aan onze prachtige traditie. Maar pakjesavond komt nu wel heel erg in de buurt en daar horen natuurlijk surprises bij. Terwijl ik dit schrijf, bereid ik ook de surpriseavond voor mijn stage voor. De uitdaging: het lelijkste cadeau onder de vijf euro. Succes. Ik ben best wel benieuwd wat ik in m'n handen geduwd krijg. Gelukkig verwachten ze geen gedichten, want opnieuw: ik kan absoluut niet dichten. Het laatste Sinterklaasgedicht dat ik heb gemaakt kwam van zo'n gedichtenmaker. Vul de naam van de ontvanger in, speel wat met de voorgeprogrammeerde zinnen, en voilà, gedicht klaar voor pakjesavond. Al dat gedoe. Ik focus me liever op een leuke verrassing, daar heb je veel meer aan (als je het een beetje goed aanpakt dan). Dat gedicht gaat toch diezelfde avond de prullenbak in. Maar, creatievelingen onder de lezers: veel plezier met Sinterklaas dit jaar, maak er iets moois van en schrijf gewoon lekker een gedicht. En als het moet, zet er dan gewoon 'knecht' in, want van dat flauwe gezeur wordt niemand vrolijk.