Mobiele ziektes
Dat je verslaafd kunt raken aan een telefoon weten we allemaal wel. Dat is oud nieuws. Dat je ziek kunt worden van je telefoon weten de meesten ook nog wel. Schrikbarende berichtjes verschenen er namelijk over straling die kanker kan veroorzaken op de plaats waar de telefoon gedragen wordt. Maar er is meer; zo is er het (nee, ik heb het niet zelf verzonnen!) ''Phantom Vibration Syndrome''. Ik zie de wenkbrauwen de hoogte in gaan. Eerlijk gezegd had ik er ook nooit van gehoord. Maar dat is dus dat je je telefoon voelt trillen, terwijl die eigenlijk helemaal niet trilt. Je zou er rillingen van krijgen! En er zijn nog meer enge ziektes; neem nu nomophobia. Dat is dat je vreselijk benauwd bent dat je telefoon het opeens niet meer doet. Daar is pareskevidekatriafobie (irrationele angst voor vrijdag de 13e) nog niets bij. En alsof dat niet genoeg is, heb je ook nog de wat meer bekendere kwalen: bijvoorbeeld ''Fear of missing out'', of kortweg Fomo. Als je daaraan lijdt, ben je bang dat je dingen mist als je niet heel je FB-tijdlijn doorscrollt, of alle voor jou relevante Twitterberichten leest. En tot slot is er ook nog de kwaal "Body Dismorphic Disorder". Dat zal de meest bekende wel zijn. Dat komt neer op minderwaardigheidsgevoelens. Maar wat is nu het moraal van 't verhaal? Gewoon normaal doen, zou ik zeggen. Een beetje Hollandse nuchterheid mixen met gezond verstand en het hoeft niet zover te komen!