De telefoon als tijddoder
Kijk eens om je heen als je in een restaurant zit. Zie je dat verliefde stelletje daar in de hoek? Ja, ze zijn reuze verliefd, maar of het nu op elkaar is of op het apparaatje in hun hand is niet helemaal duidelijk. Beiden zijn ze zo druk met foto's delen van hun eten op Facebook met waarschijnlijk een tekst als: 'Gezellig uit eten met liefje, love him/her' of iets in die trant, dat ze vergeten dat ze het nog een stuk gezelliger maken zonder alle likes die hen om te oren vliegen.
En ja, zelf ben ik hier zo nu en dan ook schuldig aan... Ik gebruik mijn telefoon vaker dan ik hem eigenlijk nodig zou hebben en zie er meer onzin op dan dingen die nuttig zouden zijn voor mij. Al denk ik ook dat dat een klein beetje bedoeling is van de social media. Naast dat het uitgevonden is voor informatie en vrienden stalken, is het ook uitgevonden als tijddoder.
Waar je vroeger nog een goed boek pakte of een stevige wandeling maakte, pak je nu Facebook erbij en krijg je de slappe lach om een of ander kattenfilmpje. Een filmpje dat je niet gemist zou hebben als je het niet had gezien... maar goed, het zorgt er natuurlijk wel voor dat je altijd gespreksstof hebt met iemand die je misschien niet zoveel spreekt.
Want als je even niks meer weet te vertellen en je bent uitgevraagd (dat gebeurt vrij snel natuurlijk, want je hebt alles al op Facebook gelezen), kun je altijd nog vragen hoe de vakantie van drie jaar geleden was omdat je daar 'toevallig' gisteren nog foto's van voorbij zag komen.