Afbeelding
Foto: Anouk van der Mast

Anouk van der Mast

"Ik kan op het eiland alleen maar parttime baantjes vinden en dat is nu eenmaal niet genoeg om een eigen leven te starten"

Door Sam Fish

(21) was vijf maanden oud toen ze van Spijkenisse naar Flakkee verhuisde met haar ouders. Ze ging naar school in Goedereede (Eben Haëzer), Middelharnis (D'n Tuun en RGO) en Rotterdam (Grafisch Lyceum) en woont en werkt sinds een jaar in Londen, Engeland.

"Het Grafisch Lyceum gaf mij de kans om stage te gaan lopen in het buitenland", legt Anouk uit. "Daar zeg je natuurlijk niet zo snel 'nee' tegen. Op dat moment was ik pas één keer eerder in Engeland geweest en dat was tijdens een excursie met school". Anouk ging stage lopen bij Simulacra in Londen, waar ze nu ook parttime werkt. Daarnaast heeft ze ook een fulltime baan bij Signs 2 Print.

"De printshop zit een paar deuren verderop van waar ik woon. Ik was op weg naar de McDonald's voor een sollicitatiegesprek en toen zag ik een affiche hangen met de mededeling dat ze nog een vormgever nodig hadden", vertelt ze. "Ik ben binnen gestapt en nu werk ik er".

Het fijne Flakkee

"Ik heb altijd op Flakkee op school gezeten, dus ik heb er veel vrienden gemaakt", zegt Anouk. "Daarnaast vind ik het ook wel fijn dat iedereen elkaar een beetje kent, dat heeft wel wat. Als ik nu aan Flakkee terug denk, dan denk ik vooral aan het strand en aan mijn vrienden." Anouk vindt het verbazingwekkend dat de wegen 's nachts helemaal leeg zijn. "Je kan dan midden op straat lopen. Hier is dat wel anders. Het maakt niet uit hoe laat het is, als je hier ook maar één stap op de weg zet zonder zebrapad met een groen stoplicht, dan word je gewoon van je sokken gereden".

"Ik moet alleen wel zeggen dat ik waarschijnlijk ook weg was gegaan van Flakkee als ik niet in Londen was gaan werken", biecht Anouk op. "Ik kan op het eiland alleen maar parttime baantjes vinden en dat is nu eenmaal niet genoeg om een eigen leven te starten. Ik was dan gewoon vertrokken naar een plaats waar ik wel werk had kunnen vinden. Waar dan ook". Maar terugkomen doet ze maar al te graag. "Ik kom sowieso twee keer per jaar terug naar Goeree-Overflakkee. En dat is niet zo vaak als ik eigenlijk zou willen, maar vaker lukt helaas niet altijd", zegt ze. "Ik kom dan ook vooral terug voor mijn vrienden en familie en natuurlijk het heerlijke Nederlandse eten".

Veranderingen

"Wat er ook gebeurt, verander niks ten nadelen van de natuur en de ruimte", zegt Anouk. "Het eiland is zo mooi open en vrij, als dat verandert, dan zou dat echt zo jammer zijn." Ze geeft wel aan dat ze graag meer activiteiten op het eiland zou willen zien. In Londen kan je ook 's avonds na je werk nog gaan winkelen, maar op het platteland is dat niet mogelijk. "Ik kan hier zelfs 's nachts nog eten halen als ik trek krijg". Verder pleit Anouk voor meer openbaar vervoer en meer activiteiten en evenementen voor toeristen.

Toekomst van het eiland

"Hoe Flakkee er in de toekomst uit zal zien? Ik weet het niet. Ik denk dat het redelijk hetzelfde blijft", denkt Anouk. "Als je niet in een kledingwinkel wil werken en je bent geen boer of bakker, dan ben je volgens mij al snel klaar op het eiland. De mensen zullen dan weg blijven gaan voor werk en komen terug als ze klaar zijn om van de rust te komen genieten. Misschien wordt het wel een echt pensioeneiland". Of ze zelf nog terug komt weet ze ook niet. "Ik weet niet eens of ik wel hier in Londen blijf", zegt ze. "Misschien zit ik over tien jaar wel weer op een compleet andere plek in de wereld. Het liefst zou ik nog een paar maanden in Berlijn wonen en een beetje de grote steden van Europa zien. De wereld verkennen. Misschien dat ik weer terugkom als ik oud en versleten ben..."

En hoewel ze graag rondzwerft, mist ze haar plekje op Flakkee wel. "Ik mis het heel erg dat ik niet binnen tien minuten op het strand zit. En ik mis de stilte in de ochtend en de frisse lucht. Als je hier je neus ophaalt, dan heb je niet die koude luchtstroom die je op Goeree-Overflakkee wel inademt", legt ze uit. "Maar het meeste mis ik nog mijn vrienden en familie. Het liefst had ik ze natuurlijk allemaal meegenomen, waar ik ook ga of sta, maar dat kan helaas niet. Gelukkig hebben we zoiets als Skype, Facebook en Whatsapp".