Afgekeurd?

"Want uit genáde zijt gij zalig geworden… Niet uit de wérken…" (Efeze 2:8 en 9)

Als anderen ons werk beoordelen, kan dat spannend zijn.
Was het zoals het moest? Voldeed het aan de verwachtingen? Soms sterke argumenten om aan te nemen dat wat je deed werd gewaardeerd. Maar soms kan het onzekerheid geven. Waarom? Soms heb je een gevoel dat het niet goed was.

Hoe is dat naar de HEERE toe?
Soms spreekt ons geweten. Zegt het heel duidelijk dat je iets wel of niet goed deed.

Maar wat je zo overdenkt is niet zondermeer betrouwbaar. Je hoort wel eens van mensen die zakken voor hun rijbewijs, omdat ze zichzelf dingen hebben aangeleerd, die toch niet goed waren. Ze waren het zich niet zo bewust, maar ze hadden zo hun eigen stijl.

Nu, zo is het in elk geval als je zondermeer op je gevoel af gaat in geestelijk zaken.

Nee, niet onze gedachten, maar Gods Woord heeft hierin het laatste Woord!

Het zegt: Je kunt niet zalig zijn vanwege je werken – vanwege wat je doet.

In de Efezebrief, gericht door Paulus aan heidenen, kwamen de verkeerde begeerten aan de orde. Dat je doet wat je zondige 'ik' wil, wat je denkt. Strafwaardig, kinderen van de toorn.

De uitspraak is niet positief, ook niet twijfelachtig, integendeel. Wat dat inhoudt? Dat alle roem in jezelf inhoudsloos is. Geen redding voor eeuwig door wat je zelf doet.

Toch is er wel sprake van redding. Al is het dat mijn geweten me aanklaagt.

Tegenover de werken had Paulus al geschreven over genade. Redding, ze is er wel. Ze is alleen aan God te danken. Daarom begon deze brief ook al heel snel met de woorden: Gezegend de God en Vader van onze Heere Jezus Christus!

Genade is ook het woord dat mag spreken van zekerheid.
Er zijn vruchten van geloof. Ze horen er bij. Maar als dat de enige lijn was, dan zou je in onzekerheid leven. Je zou heen en weer drijven, zegt de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

Wie van genade leeft, struikelt nog steeds. Gericht op gehoorzaamheid, maar leven van genade!

De gelovigen in Efeze werden er op gewezen. Ze moeten gedenken hoe het was, maar ook hoe het werd: Eerst ver van God. Later verbonden door het geloof met Christus.

Delend in Zijn opwekking, met Hem in de hemel gezet! Verenigd met Hem en met alle gelovigen uit Joden en heidenen, dat blijkt uit deze brief. Geen roem in jezelf, wel zékerheid in Hem!

Uit genade… dat geldt door het geloof. Wat is geloof? Dat je met al je verkeerdheid en schuld bij Gods Zoon terechtkomt.

Mist u zekerheid? Is de angst dat u straks aan de Doodsjordaan te gronde zult gaan?
Komt dat omdat u alleen let op de werken, en niet leunt op de Schoonste van alle mensenkinderen?
Kinderen van de toorn zijn welkom bij Hem!
De nodiging van het Evangelie sluit u niet uit.
Daarom: Leg uw schuld op het Lam!
Zoals een bekend lied dat verwoordt:

"Toen vluchtt' ik tot Jezus,
Hij heeft mij gered,
Hij heeft mij bevrijd van het vonnis der wet!"

Kwam u, op de nodiging, dan zeg je met Paulus: Ik heb alles te danken aan God, Die rijk is in barmhartigheid

Dan zie je achteraf dat die levendmakende kracht van Pasen er al voor u was toen u nog dood was. Dan erken je in terugzien dat komen om je zondelast op het Lam van God in geloof Gods gave was. Ja, dan zie je bij terugblik dat God je heeft uitverkoren in Zijn Zoon. Dat staat er niet om bij Hem weg te houden, om wie vermoeid van alle eigen pogingen komt af te schrikken. Nee, dat staat er om te laten zien in Wie de vastheid is. En het zegt, dat niet ons met onze werken, ook niet ons geloven, maar Hém vanwege Zijn genade alle eer toekomt!

Nu, je eert Hem als je je zonden daar bracht en dan ook laat: Bij het Lam Dat Hij gaf.

Ja, je eert Hem als je je geheel aan Hem toevertrouwt, want Hij geeft door de kracht van Zijn bloed toegang!

Zeker, dan wil je niet anders dan doen wat God wil, dat zegt deze Brief ook, maar dan omdat je hoop gevestigd is op Jezus, de Heere. Zoals dat eerder zo rijk gezegd is:

Begenadigd in de Geliefde!

Door: A. van Wijk, v.d.m. (Herkingen)