Oost west, thuis best
Een AP-opname maken… de Linac besturen… een driekwart laterale foto maken van de pols… een echo maken van de Vena Cava Inferior (de onderste holle ader)… tot voor kort handelingen waar ik met twee linkerhanden bij zou staan. Nu, na nog maar twee weken les, heb ik een linkerhand verwisseld voor een rechter. In die afgelopen twee weken heb ik al ontzettend veel geleerd. Hoe je een röntgenapparaat moet besturen, welke richtingen je hebt met straling, waar de organen liggen… en een hele hoop Latijn. Want Nederlandse benamingen geven voor de organen zit er niet meer bij. Als de docent Radiodiagnostiek vertelt over de anatomische structuur van de hand in het Latijn, ben ik ondertussen hard aan het spitten in mijn anatomische atlas wat ze nou allemaal zegt. Het is, naast al de andere vakken, dus een hoop zelfstudie in de late avonduurtjes.
Maar ondanks dat de opleiding erg moeilijk is, zijn de vakken erg interessant. Mijn klas houdt van aanpakken en heeft niet de mentaliteit: 'ach, komt morgen wel'. Dat past wel in mijn straatje. Daar komt bij dat de bewoners van het huis waar ik verblijf erg aardig zijn en, als klap op de vuurpijl, de vrouw des huizes kan voortreffelijk koken! Een geweldige meevaller. De liefde van de man gaat per slot van rekening door de maag. Maar ondanks dit alles ben ik altijd weer blij als ik de bus uitstap en me weer op Ouddorpse bodem bevind. Die heerlijke zeelucht, fantastisch! Hoewel ik elke week weg ben voor mijn studie blijft er gelden: oost west, thuis best.