Willem Slootmaker en zijn vrienden
'Willem Slootmaker en zijn vrienden', is uitgegeven bij den Hertog Houten. B. Hooghwerff is de auteur. Het ISBN nummer: 9. 789. 033.126. 550 en de prijs is € 17,90.
Wie was Willem Slootmaker? Hij leefde van 1840 tot 1938 en was een bekend kind des Heeren Oud-Beijerland. Zijn leven was veel bewogen. Op 41 jarige leeftijd moest hij zijn laatste kind aan de dood afstaan. Zijn vrouw en twaalf kinderen waren hem al eerder door de dood ontvallen. Maar wat een voorrecht: Slootmaker mocht over de dood en het graf heen zien. Van hem mocht gezegd worden: het leven was hem Christus en het sterven gewin.
Uitgeverij den Hertog had al eerder gevraagd of Hooghwerff een boek zou willen schrijven over het gezelschapsleven in Oud-Beijerland. Maar de tijd ontbrak. Toch is de schrijver tegemoet gekomen aan de uitgever, maar hij beperkte zich tot 'Willem Slootmaker en zijn vrienden'.
In 1939, kort na het overlijden van Slootmaker, verscheen het boekje: 'Het leven en sterven van Willem Slootmaker. Dit boekje is al jaren uitverkocht, maar diende wel als uitgangspunt voor deze uitgave. Het originele boekje over het leven en sterven van Willem Slootmaker is wellicht nog antiquarisch te verkrijgen.
Hooghwerff heeft in dit boekje wel aanvullende gegevens aan de levensbeschrijving toegevoegd. Het tweede gedeelte van dit boek bevat gegevens over Slootmakers vrienden. Er zijn nog maar weinig mensen, die Slootmaker zelf hebben gekend. Vooral jongeren zijn niet meer op de hoogte van Gods bemoeienissen met het voorgeslacht.
Ook daarom heeft de auteur een poging gewaagd om daarin verandering te brengen.
B. Hooghwerff heeft niet alleen gebruik gemaakt van het boekje uit 1939, maar ook van diverse andere bronnen: kerkenraadsnotulen, brieven, oude brochures en andere papieren.
In zijn Ten geleide spreekt de schrijver de hartelijke wens uit dat het lezen van dit boek tot jaloersheid mag verwekken en tot een aansporing om de God van Slootmaker en zijn vrienden te zoeken.
Een citaat van een predikant uit zijn Oud-Beijerlandse periode schreef na het overlijden van Slootmaker het volgende:
Waar zijn leven Christus was, kon het sterven hem slechts gewin brengen. Hij is aanschouwer nu van de heerlijkheid die geen oog ooit zag, maar die zijn oude ogen ook deed glanzen van vreugd als hij sprak van de heerlijkheid die was weggelegd, ook voor hem, als voor de grootse der zondaren aan wie God genade bewezen had ( zoals hij zelf eens zei). Zo moge in het sterfhuis en aan zijn graf Gods barmhartigheid en genade alleen geprezen worden, dan zal het zijn in de geest van Slootmaker.'
Geprobeerd is om ook in dit boek te laten doorklinken: 'Genade voor de grootste der zondaren.' Over de vraag woe dat was, zijn Slootmaker en zijn vrienden het nooit eens geworden.
De volgende hoofdstukken kunt u terug vinden:
Kinderjaren
Jeugdjaren
Eerste huwelijk
Ziekte en sterven van Dievertje
Tweede huwelijk
Kerkelijk leven
Kleine zelfstandige
Een grote zaak
Levensavond en einde
Uit het leven van Slootmakers vrienden:
Leendert Hoek (1819-(1898)
Familie Schipper
Pieter van der Linden (1860 – 1929)
Bastiaan Goudswaard (1852 – 1935)
Familie van de Wetering
Familie De Korte
Noten
Het boek spreekt van moeite, verdriet, zorgen, maar ook van uitreddingen, het leven dicht bij de Heere. Het boek beschrijft de personen niet als bijzondere mensen, maar wel als zondaren met bijzondere genade. Ook zij zijn en blijven mensen met hun eigenaardigheden, tekortkomingen en zonden. Maar toch straalt er iets van Gods genade af in hun leven.
Zeker voor hen, die op de een of andere manier iets kennen of weten van deze markante figuur in de Hoekse Waard zullen dit boek graag in hun bezit willen hebben; het is een mooie uitgave met harde kaf en veel foto's. Op de voorkant Willem Slootmaker met pet en stok en een foto van Hotel de Oude Hoorn.
Het tweede gedeelte is wat minder geordend, maar geeft wel een duidelijk beeld van de vrienden van Slootmaker en van hem zelf.
Ontroerend vond ik het verslag van het sterven van Dievertje, zijn dochter:
Slootmaker liep steeds met deze woorden (toen zijn dochter zo ernstig ziek was): 'Gij zult grotere dingen zien dan deze.' Hij maakt echter een verkeerde toepassing en dacht steeds dat zijn dochtertje nog genezen zou. Het tegenovergesteld gebeurde echter. Haar sterfuur brak spoedig aan. 's Avonds was het huisje vol met mensen, onder wie velen van Gods kinderen. 'Vader', zei Dievertje, 'nu staat de tafel vol met lekkernijen. Dat fruit moet u nu allemaal verdelen onder het volk, want ik het heb het niet meer nodig.' Het gebeurde volgens haar wens. 'En nu, vader, sprak ze weer, 'moet je met elkaar zingen uit Psalm 116:
Ik zal met vreugd in 'huis des HEEREN gaan,
Om daar met lof Uw groten Naam te danken;
Jeruzalem, gij hoort die blijde klanken.
Elk heff' met mij den lof des HEEREN aan!.
Dievertje die merkte dat haar vader nog steeds de verwachting had dat ze beter werd zei:
'Nee vader, zei ze, 'kom hier, opdat ik in uw arm ga liggen en sterven. 'Haar vader legde haar tegen zijn borst en zo blies Dievertje Slootmaker in de volle verzekerdheid des geloofs de adem uit, op 20 mei 1882. Toen het meisje gestorven was, zag Slootmaker dat hij de genoemde woorden verkeerd had toegepast. Ze hadden geen betrekking op het lichamelijk herstel, maar op het redden van de ziel van zijn dochtertjes.
Neem, lees overdenk en doe er uw winst mee, ook onze jongeren!