Marloes met haar sponsorkindje Sammy.
Marloes met haar sponsorkindje Sammy. Foto: pr

De reis naar Borneo van Marloes van Rixoort

Marloes van Rixoort uit Dirksland is deze zomer een maand lang in Borneo geweest. Voor het project Living Waters heeft ze daar de nodige verleend. Hieronder schrijft ze een verslag van haar belevenissen:

"Na anderhalf jaar van sparen, verschillende acties, waaronder bijvoorbeeld een boekenmarkt, helpen op de havendagen en catering verzorgen op verschillende locaties, is het dan eindelijk zover. Eindelijk had ik genoeg geld en mijn reis naar Borneo ging door!

Het begon anderhalf jaar geleden toen ik in aanraking kwam met Living Waters Village door een collecte die in onze kerk werd gehouden voor het dorpje wat zich in de afgelegen jungles van Borneo bevind. Vanaf dat moment was ik er al enthousiast over en ik besloot diezelfde dag nog om meer informatie erover op te zoeken. Deze kleine onderneming is uitgegroeid tot een echte reis naar Borneo, die ik 2 maanden geleden mocht beginnen.

Maar als je bezig bent met de voorbereidingen voor zo'n reis merk je dat dat niet heel erg gemakkelijk gaat. Er was heel wat voor nodig om aan al het geld te komen wat ik nodig had om naar Borneo te kunnen, dat heb ik door verschillende acties en sponsoringen gelukkig bij elkaar weten te krijgen. Een halfjaar geleden werd het allemaal echt, want ik had genoeg geld om mijn reis door te laten gaan.

6 juli was de grote dag, na verschillende vluchten die bij elkaar ongeveer 20 uur duurden kwam ik eindelijk aan op Borneo, na een kort verblijf van een aantal dagen in Kuching moesten ik en mijn metgezel Martha nog 12 uur afleggen met de bus, om dan eindelijk in Living Waters aan te komen. Tijdens de busreis leer je het land eigenlijk al kennen, je ziet alle armoede maar ook alle prachtige natuur, waar ze zo trots op zijn. Na 12 uur kwamen we eindelijk aan in Living Waters, al vanaf het eerste moment merkte ik dat de mensen heel erg aardig zijn en je graag willen leren kennen. Ik ben een maandlang in Living Waters geweest, ik heb bewezen dat dat genoeg tijd is om een heleboel nieuwe vrienden erbij te krijgen, een opstapje te maken met 'bahasa Indonesia' (Indonesisch), de cultuur van de Dayaks te leren kennen, te genieten van de prachtige natuur, echt oprecht te gaan houden van alle lieve kinderen en jongeren die ik heb ontmoet en tot slot om elke dag weer een nieuw avontuur te beleven en natuurlijk lekker gek te doen met de kinderen.

Ik heb veel verschillende dingen gedaan tijdens mijn verblijf daar, ik moest de eerste week bijvoorbeeld meehelpen met het schoolprogramma voor de kinderen van de basisschool, wat heel erg leuk was. We hebben film gekeken, gezwommen in de rivier, toneelstukjes opgevoerd, een speurtocht en heel erg veel spelletjes gedaan! Naast het schoolprogramma heb ik ook veel gekookt, op de jongere kinderen in de crèche gepast en heel erg veel schoongemaakt.

Naast het werk wat ik heb verricht heb ik heel erg veel vrienden gemaakt in het dorp en heb een hele leuke en gezellige tijd mogen hebben in Living Waters. Het was heel fijn om te zien dat de mensen je daar leuk vinden en graag met je om willen gaan, in mijn laatste week voor mijn vertrek terug naar Nederland vroegen heel veel jongeren aan me of dat ik terug wilde komen volgend jaar omdat ze het zo leuk met me vonden, dat was heel erg gaaf om te horen!

Ik wil heel erg graag volgend jaar terug, ik heb een prachtige tijd gehad in Living Waters en mis al mijn vrienden heel erg. Tijdens mijn verblijf in Living Waters heb ik ook besloten om een kindje te gaan sponsoren en ik wil hem heel erg graag weer te zien, mijn sponsorkind heet Sammy en hij is 9 jaar oud, ik mis hem heel erg. Want die maand was zo voorbij, voor ik het wist zat ik alweer in de bus naar huis. De terugreis is zonder problemen verlopen en ik ben nu alweer 3 weken in Nederland, ik moet nog wel erg wennen hier, zoals ik al eerder noemde mis ik iedereen heel erg en eerlijk gezegd zou ik heel erg graag terug gaan! Daarom heb ik ook besloten dat ik volgend jaar terug ga, voor een langere tijd dan dit jaar.

Tot slot wil ik iedereen bedanken die mij heeft geholpen mijn reis mogelijk te maken, in het speciaal alle leden van mijn kerk, de Gereformeerde Vrijgemaakte Kerk, ik ben ervan overtuigd dat het zonder jullie niet mogelijk was geweest om naar Living Waters te gaan, Terima Kasih banyak!"

Marloes van Rixoort