INGEZONDEN:

Overlast

Naar aanleiding van de Tour de France het volgende: Gistermiddag toen ik op de bank zat te lezen werd mijn aandacht getrokken naar de straat, waar zoveel mensen liepen naar de Oosterweg. Ik dacht dat er een ongeluk gebeurd was, want ik wist niet dat de Tour over de Oosterweg zou komen. Ze hadden stoeltjes bij zich en paraplu's. Een drukte: verschrikkelijk! Maar omdat ik aan de achterkant een schutting heb staan met poort, zag ik niet zoveel. Maar als ik in de slaapkamer op een stoel ga staan, dan zie ik het beter. Dat duurde zo tot kwart voor vijf. Toen was het voorbij dacht ik. Maar toen begon het pas goed.

Er kwamen toen zo'n dertig, misschien meer, jongelui met tafels en stoelen en opdat grasveld werd een terras aangelegd met eten en drinken volop. Eerst was het sap en anderen dingen, maar toen kwam er bier bij en een muziekinstallatie met tam-tam van kwart voor vijf tot half tien. Daar word je echt niet goed van. De poort heb ik direct op slot gedaan. Mijn bedoeling was naar de kerk te gaan, maar daar heb ik vanaf gezien. Je weet niet wat er gebeurt als je weg bent.

Toen gingen ze ook voetballen. Elke keer die bal tegen de schutting. Ik had al gewaarschuwd, maar dat hielp niet. Tot twee keer toe de bal over mijn schutting, maar ze konden er niet bij. Toen gingen ze mijn schutting gebruiken als klimrek. Ik zeg 'ben je nou helemaal gek!' Tweemaal heb ik de bal teruggegooid, maar intussen heb ik naar de kerkradio geluisterd en dan telkens weer kijken, want je hebt geen rust.

Dominee zei nog onder de preek: "dat mensen een schutting plaatsen voor de veiligheid". Ik dacht vergeet het maar. Om half negen ben ik naar buiten gegaan en toen hingen er twee aan de buitenkant van de schutting en één zat op het dak van het schuurtje, maar ze konden niet bij de bal. Ik heb gezegd dit is de laatste keer want dan bel ik de politie.

Ik heb nog een voordeur met bel, dus je weet het wel. Toen was het over. Ik zei tegen die jongen die op het dak zat dat het zondag was. Toen keek hij me aan en hij begreep me, want hij weet dat ik naar de kerk ga. Hij is mijn buurjongen. De anderen kende ik niet.

Beste mensen, zo zie je dat je veel mee kunt maken, als alleenstaande vrouw (weduwe). Ik heb op het moment veel verdriet omdat ik een aantal weken geleden een dierbaar persoon heb moeten missen.

Nu wilde ik u vragen of deze klacht in het Eilanden-Nieuws geplaatst kan worden. Stuur de rekening maar naar de gemeente, want het is hun schuld, dat al die narigheid op zondag gebeurt.

J. MIEROP-VENNEMAN
Ouddorp.