Vroege kerst...
Column Rianne Tanis
In een ver verleden (2 jaar) fietste ik nog met mijn broertje naar school. Elke dag ongeveer 20 km heen, 20 terug. Dat was meestal wel lekker behalve als het goot van de regen. Op een dag was het weer een pretje om te fietsen. De zon scheen, de lucht was blauw. Een vredig tafereel leek het. Op een smal fietspad fietsten we, naast elkaar. Dat ging altijd prima. Tot opeens de rust ruw verstoord werd. ''Ho, ho, ho'', werd er achter ons geroepen. Toen dat voor de eerste keer gebeurde wist ik niet goed wat me overkwam. Kerst, was het eerste wat in me opkwam. De tweede keer, met het vredige tafereel, gingen mijn nekharen overeind staan. Wat nou 'ho, ho, ho'? Dit fietspad is net zo goed van ons. We gingen netjes aan de kant omdat ik anders vreesde voor onze ledematen. Oké, wij fietsten misschien niet met een dergelijke vaart als die wielrenners. Maar roep het aardig, koop een fietsbel of doe mee aan de Tour de France waarbij er gewoon een hele weg voor je afgesloten wordt. Het is best een leuk evenement, de Tour. Sportieve mensen die een dikke prestatie leveren. Wegen worden afgesloten, logisch, anders gebeuren er ongelukken met die flinterdunne bandjes. Je kunt ervoor kiezen om je te irriteren aan de wielrenners, de hele Tour of de afgesloten wegen. Maar het levert waarschijnlijk niet meer op dan rimpels van het boze kijken. Om dan toch maar even naar de voordelen te kijken: je kunt een keer een toeristische route nemen met de auto. Flakkee is zo mooi! Ga op avontuur op Flakkee!