Kerkverlating
De secularisatie heeft ons land stevig in de greep. Nog ongeveer de helft van de mensen is op de één of andere manier lid van de kerk. Verder gaat nog maar 10% van de mensen in ons land regelmatig naar de kerk. Het is al met al een triest beeld. Ons land is niet meer christelijk. Het heeft een seculier karakter gekregen.
In de kerken zijn er ook steeds meer problemen. Enkele jaren geleden worstelde de Rooms-katholieke kerk met de vragen rond seksueel misbruik. Er zijn daar dingen gebeurd die het daglicht niet verdragen. Gelukkig is het uitgezocht zodat herhaling mogelijk voorkomen wordt. De kerken zijn inmiddels alert rond dit soort vragen.
Een ander probleem is dat er teveel kerkgebouwen zijn. Weliswaar worden er af en toe nog nieuwe kerken gebouwd maar het algemene beeld is dat veel kerkgebouwen overbodig zijn geworden. Vooral in de hele grote steden zijn er teveel van deze gebouwen. Er zullen er in de komende jaren heel wat gaan verdwijnen of een andere functie krijgen.
Een volgend probleem is de kerkverlating. Het blijkt dat meer en meer mensen de kerk verlaten. Dat is natuurlijk erg verdrietig. Het is ook belangrijk om de oorzaken ervan te weten. Vaak blijkt dat mensen de kerk verlaten omdat ze zich weinig betrokken voelen en weten in de kerk waarin ze zijn geplaatst of geboren. Ook kan gebrek aan belangstelling een belangrijke rol spelen. We hebben het te druk gekregen met aardse zaken. Daardoor lijkt er voor eeuwige zaken weinig belangstelling. Althans zo is dat bij sommigen.
Kerkverlating is een ernstige zaak. Het gaat om mensen die het teken en zegel van het verbond dragen. Het is niet gering als we de band met de kerk verbreken. Dan heeft dat hele grote gevolgen. Een gedoopte die de kerk vaarwel zegt doet iets heel ingrijpends. Eigenlijk kan het niet. Toch gebeurt het.
Soms kunnen we van al deze dingen moedeloos worden. Er is ook alle reden op de zaken zeer ernstig te nemen. De kerk heeft een boodschap voor de eeuwigheid. Wat is het erg als we zonder God en zonder Christus de eeuwigheid moeten binnengaan. Dat zal zeer aangrijpend wezen. Wat is het groot als we door een waar geloof Christus hebben aangenomen. Dan zullen we altijd bij de Heere wezen. De gelovigen hebben echter wel een strijd op aarde.
Laten we echter niet vergeten dat God Zijn Woord heeft gegeven. Kohlbrugge zegt ergens 'werpt het Woord er maar in en gij zult wonderen zien'. Het hart van de kerk is de prediking van het Evangelie van Gods vrije genade. Als dat aanhoudend en zuiver wordt gepreekt dan mogen we daar ook alles van verwachten. Ook als antwoord op de kerkverlating. God zorgt voor Zijn kerk. Door Woord en Geest. Dat is ook vandaag niet anders geworden.
Ds. W. Visscher