Toch nog tijd tekort
Zodra de examens voorbij waren en alles ingevuld was, viel er een pak stress van mijn rug af. Al de boeken werden gelijk ontkaft en werden linia recta naar de zolder verhuisd. Ik ving gelijk twee vliegen in een klap: mijn boeken waren ontkaft en mijn kamer werd als nieuw. Nu hoor je veel leerlingen van andere klassen zeggen tegen elkaar: 'Hoe laat moet je morgen beginnen?' 'Het eerste uur', komt er een beetje brommerig uit bij een meisje. Dan kan ik de grijns op mijn gezicht niet bedwingen. Die tijd is voor mij voorbij. Nu ik vijf jaar gewend was om ook thuis tot in de late avonduurtjes huiswerk te maken, hoef ik dat allemaal niet meer te doen. En dat zorgt gelijk voor een struikelblok: wat moet ik nu gaan doen? Vanaf de eerste dag kwam dat om de hoek kijken. Maar ondanks dat ik nu al meer dan twee weken vrij van school ben, heb ik elke dag nog tijd tekort om de dingen te doen die nog moeten gebeuren. Denk bijvoorbeeld maar aan de volgende opleiding, waar van alles voor geregeld moet worden. Je kunt niet zomaar onvoorbereid naar Eindhoven gaan. Je moet een kamer zien te bemachtigen, de overweging maken of je wel of geen gebruik wilt maken van studiefinanciering, je moet een OV-jaarkaart regelen, noem allemaal maar op. Maar gelukkig ben ik al een heel eind. Op het moment van schrijven heb ik de uitslag nog niet ontvangen. Het is en het blijft spannend tot de dag van de uitslag. Ik heb er een goed gevoel bij, maar de beoordeling is aan de docenten. Voor m'n gevoel heb ik wel een voldoende gescoord, nu zijn zij aan zet.