Afbeelding
Foto:

Gerommel (I)

Rommelmarkten. Het seizoen is in volle gang. Iedere zaterdag is er keuze volop. Soms kan men er wel twee op één zaterdag in hetzelfde dorp vinden. Van voetbalverenigingen tot kerken en van scholen tot muziekverenigingen. Ze hebben ontdekt dat het verkopen van rommel best een lucratieve bezigheid kan zijn. De aankondiging 'verkoop van rommel' blijkt een magische kracht uit te oefenen op veel mensen, waar toe ook ondergetekende behoort. En dat kan tot vreemde situaties leiden, zoals afgelopen zaterdag toen ik een rommelmarkt verliet met een defecte diaprojector (er staan er thuis al twee, eveneens defect) en een vuurrood karpet, dat ik met dito kleur van schaamte (het was in mijn geboorteplaats) zo vlug mogelijk in de auto probeerde te krijgen. Het is voor het goede doel en voor de caravan!
Ik behoor niet tot die fanatieken die niet kunnen wachten totdat 'de poorten' van de rommelmarkt open gaan. Ik ben meer van de tweede golf. De 'waardevolle' zaken zijn al weg als ik arriveer. Maar dat geeft niet. Vroeger ging ik eerst naar de boeken. Dat was de enige 'rommel' waarvoor ik me interesseerde. Urenlang kon ik blijven zoeken naar dat 'ene boek'. En meestal vond ik meer dan dat ene boek. "Neem maar mee voor in de vakantie, dan geven we ze het volgende jaar weer met de rommelmarkt mee", luidde dan het advies van mijn vrouw. Het eerste deel van haar raad volg ik trouw op. Het tweede niet. Het gevolg is dat we behoorlijk wat leesvoer in huis hebben dat nooit weer de weg naar terug naar de rommelmarkt heeft gevonden. Zo heb ik twee jaar geleden voor een paar euro het 'Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog' gekocht. Ik sjouwde me een breuk aan dit werk dat uit twaalf delen bestaat – en ook 'gewoon' gratis te downloaden is. Ik was de koning te rijk, maar het is stevige kost die zich niet zomaar in de voortent van de caravan klein laat krijgen… Thuis neemt het wel een grote plaats in. Maar eens meegeven voor de rommelmarkt…

In een volgende column meer over dit gerommel.

Ondertussen blijkt na een paar dagen dat de diaprojector het prima doet. Waarschijnlijk moest eerst het regenwater er volledig uitgedropen zijn.