INGEZONDEN:
Je suis Charlie - Ik ben Charlie
Kunt u zich voorstellen dat al die mensen die donderdag 8 januari op de Dam in Amsterdam met zo'n kreet om hun nek, in de nabije toekomst op vakantie zullen gaan in een Islamitische Staat? Net nog staande op de grens van een democratisch land, ze dan vermoedelijk maar een enkele schrede verder, niet ver verwijderd zijn van Charlie's eindstation.
Nee, dat kunnen u en ik ons niet voorstellen. En dat bewijst dat vrijheid van mening in zijn uiterste vorm een lachertje is, grootspraak van de eerste rang. Die al ophoudt vele kilometers voor die grens.
Allereerst door mensen die vooraan plegen te staan, onze zogenaamde politiek correcte leiders.
En ja deze lieden spreken over vrede, vrede en geen gevaar. De islam is immers een vredelievende religie, zoals bijvoorbeeld Maurits Berger een hoogleraar in Leiden via de overheid als voorlichting deskundige deze mening regelmatig ons voor wil houden.
Worden wij, de zogenaamd vrije westerse wereld, nog steeds in de houdgreep gehouden door de olierijkdom van islamitische landen? Ja, ondubbelzinnig ja, en daar zijn vele bewijzen voor.
Is de islam een politiek staatkundige religie, die in veel islamitische landen streng gehandhaafd wordt door Sharia-wetgeving die volledig indruist tegen de westerse democratische staatsvorm? Ja, het is zelfs nog slimmer, Alle islamitische landen zijn verenigd in de Caïro Verklaring, de grote tegenhanger van de VN Mensenrechten Verklaring. Tegelijkertijd zijn velen ook lid van de VN en daardoor zijn ze altijd voorzien van een dubbele agenda, die ze op allerlei manieren uitbuiten. Bijvoorbeeld in het Israëlisch-Palestijns conflict. Verder hebben ze in veel westerse universiteiten tal van leerstoelen die worden gesponsord door rijke islamitische oliestaten. Via deze instellingen een dikke vinger in de pap hebben. Zie de positie van Maurits Berger in ons eigen land, die een leerstoel bezet gefinancierd door de islam. Opleidingen die veelal te maken hebben met de Sharia-wet en regelgeving. Tegelijkertijd financieren ze ook vele moskeeën en zijn ze sturend bezig via hun trouwe geëmigreerde onderdanen/ volgelingen in politieke organen. De lange armen van oliesjeiks uit Saudi-Arabië, Iran en president van Turkije, Erdogan en de president alleenheerser van Qatar. Zij allen proberen invloed te verwerven via de islam en hun binding met hun trouwe onderdanen met een dubbel paspoort, ja, zo gaat dat in ons land.
Wat is eigenlijk de hoofdoorzaak dat diverse islam- of Koran-deskundigen de Koran op verschillende manieren proberen uit te leggen?
Zit de oorzaak van de vele verklaringen over de inhoud van de Koran in de onsamenhangende en soms tegenstrijdige verklaringen van diverse soera's, waardoor geen eenduidige uitleg door de islamkenners en taalkundigen mogelijk is?
In het begin van de vorige eeuw is door een aantal Europese taalkundigen daar onderzoek naar gedaan, hun bevindingen waren in grote mate gelijkluidend. De Koran is in de eerste plaats een zeer moeilijk vertaalbaar boek, die voor een deel uit een verbasterde Joodse Talmoed en Thora is ontstaan met aangepaste Mozaïsche wetten en gebruiken en dit alles is overgezet naar de oude Arabische taal en dialecten die toen de gangbare voertaal was van diverse stammen en rondtrekkende nomaden. De Koran is ontstaan plus minus 600 na C. en is hoofdzakelijk door Mohammed opgesteld en daarnaast ook nog door invloedrijke figuren van stammen uit Medina en Mekka. Die allemaal hun eigen inbreng hebben doen gelden. In een periode die zich uitstrekt tot ongeveer 700 na Chr. toen de Koran zijn tegenwoordige vorm en inhoud kreeg. Er zijn van de Koran dus wel diverse vertalingen, maar ze waren niet gelijkluidend. Daar is rond de twintigste eeuw wel een min of meer algemeen aanvaarde inhoud ontstaan, maar de diverse meningen zijn gebleven en zijn inherent aan het Korangebruik.
Uiteindelijk is de Engelse vertaling van de Koran de meest gangbare geworden, niet omdat die zoveel beter was, maar louter door diplomatieker met diversiteiten om te gaan, door alle gangbare meningen op te nemen in voetnoten en/of aparte toevoegingen.
Maar de praktijk is weerbarstiger dan de theorie als het over vredelievendheid gaat van de mens op deze aarde.
Mohammeds zwaard heeft vele tegenstanders gedood en zijn voorbeeld in levenswandel heeft onder gelijkgestemden veel navolgers gebaard, die niet onder willen doen voor hun charismatische leider. En inderdaad, met een automatisch zwaard kun je in enkele seconden wel twaalf tegenstanders tegelijk aan, die alleen een potlood kunnen hanteren, hoe scherp zo'n klein eenvoudig wapen soms ook kan zijn.
En ja onze westerse wereld heeft al vele cartoonisten voortgebracht die zichzelf kunstenaar noemen. Ze hebben met hun scherpe pen ook al menig slachtoffer gemaakt en ze hebben tijden lang ook kunnen oefenen op weerloze duiven, schapen en konijnen die niets terug willen of kunnen doen. Maar een roedel wolven weerstaan, daar zit meer risico aan vast, ook al is daar soms alle reden toe. De geschiedenis bewijst ook dat je met pen en tong iemand scherper kan treffen dan met spies of zwaard. Vernietigende kritiek kan ook diepe wonden veroorzaken. Ongetwijfeld hebben cartoonisten ook met ongenadige psychische trefkracht personen of instellingen getroffen die dat niet verdienden. En menig onschuldig slachtoffer getroffen met lang niet altijd de juiste reden of invalshoek van zogenaamde corrigerende kritiek. En vandaag de dag wordt die cartoonpen ook dikwijls gedirigeerd voor politiek correcte meningen, waar een substantieel deel van de bevolking het niet mee eens hoeft te zijn.
Daar is ook nog een ander zwaard dan dat van Mohammed. Namelijk het zwaard van de Geest en dat wordt gehanteerd door de grote tegenhanger, 'Jezus de Nazarener', de natuurlijke Zoon van de Schepper.
Dat zwaard van de Geest is tot genezing van de heidenen, dat geneest van alle kwalen en verlost van de Boze. Hij bestreed de verwoestende leugenmacht van het kwaad. En Hij heeft overwonnen. Het toekomende Vrederijk staat te komen. Hij nodigt u, wie u ook bent, Zijn genadegift aan te nemen, aan een ieder verloren in schuld en onmacht.
Hij nam geen leven van mensen, zelfs niet van tegenstanders , maar Hij gaf zijn leven voor tegenstrevers, ja zelfs van vijanden. Hangende aan het kruis bad Hij: "Vader vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen". Hij betoonde daarmee dat Hij het volkomen tegenbeeld is van alle Mohammeds van deze verduisterde en decadente wereld.
CHR. VAN DER VEER,
veercall@kpnplanet.nl
Nieuwe-Tonge