Van Goeree-Overflakkee naar de Franse Ardennen
In Nederland stond zij voor de klas, hij was manager in de zorg. Nu runnen Jan en Monique de Kreij sinds twee jaar een hotel, restaurant en café in Noord-Frankrijk. Dat gaat goed, onlangs wonnen ze een prestigieuze prijs, uitgereikt door de Franse 'Kamer van Koophandel'. Terug naar Goeree-Overflakkee willen ze niet meer. "We zijn verliefd op deze streek."
Door Martijn de Bonte
Al tien jaar komen ze in de Franse Ardennen. Jarenlang hadden ze er een tweede huis, waar ze lange weekenden en vakanties doorbrachten op het gemoedelijke Franse platteland. "De streek is prachtig", vertelt het enthousiaste echtpaar. "Het is een glooiend gebied met bossen, rivieren, dorpen, graan en koeien. Het is een andere wereld, het lijkt wel of je 50 jaar teruggaat in de tijd." Het gebied is niet dichtbevolkt en de dorpen zijn klein. De horeca van Jan en Monique staat in een groot dorp, er wonen zo'n duizend mensen. Zelf wonen ze tien minuten verderop, in een dorp met 75 inwoners. Opvallend is dat ieder dorp een eigen burgemeester heeft. In hun dorp is dat een plaatselijke boer, die twee middagen per week besteedt aan zijn rol als eerste burger.
Jan, die in Middelharnis is opgegroeid, en Monique, die afkomstig is uit Stad aan 't Haringvliet, hadden allebei een goede baan in Nederland. In hun achterhoofd hadden ze wel het plan om misschien ooit hun 'oude dag' in Frankrijk door te brengen. Concreet waren die plannen niet. Door een serie opeenvolgende gebeurtenissen kwam daar verandering in. Het verhaal begint in Parijs met het restaurant 'Un jour un chef, dat staat voor Chef voor een dag. Het concept is dat iedereen er een dag chefkok kan zijn. Vooraf stuur je een menu, het restaurant regelt de ingrediënten en vervolgens mag je als amateurkok aan de slag in de keuken, om het menu klaar te maken en te serveren aan de gasten. Jan en Monique waren chef voor een dag, ze stonden een lange dag in de keuken, maar vonden het hartstikke leuk.
Kort daarna ging de telefoon, de burgemeester van Rozoy-sur-Serre hing aan de lijn. Hij had gehoord van een familielid dat in Chef Du Jour had gegeten dat het echtpaar lekker had gekookt. In zijn dorp was de lokale horeca dichtgegaan en de gemeente had het pand gekocht om op te knappen en te verhuren. De achterliggende gedachte is dat het café een plek biedt aan de dorpelingen om bij elkaar te komen. Het hotel en restaurant moet werklui, toeristen en zakenmensen naar het dorp lokken. Kort en goed kwam het er op neer dat hij hun uitnodigde om een kijkje te komen nemen in het opgeknapte gebouw, de burgemeester hoopte dat het echtpaar vervolgens zou besluiten om de zaak te gaan runnen.
"We gingen er wat sceptisch heen", vertelt Jan. "Als Fransen iets opknappen is dat meestal met Franse slag…" Uiteindelijk bleek dat alles mee te vallen, het was een erg leuk pand, dat mooi was gerenoveerd. Het echtpaar, dat geen kinderen heeft, besloot de sprong in het diepe te wagen. Ze presenteerde hun bedrijfsplan in het Frans aan de gemeenteraad en na wat strubbelingen waren ze plotseling eigenaar van een hotel, restaurant en café in een dorpje in Noord-Frankrijk. Hun tweede woning werd opeens hun permanente thuisbasis.
Monique stond ineens niet meer voor de klas, maar voor de uitdaging om als gastvrouw iedereen zich thuis te laten voelen. Jan was geen manager meer van een zorginstelling, maar van zijn eigen keuken. In het begin was het natuurlijk wennen, eerst kookte Jan thuis een potje, nu soms wel voor vijftig man. "Het was wel stressen af en toe, maar het is eigenlijk nooit echt in de soep gelopen." Ook het samenwerken gaat goed. "Het is geweldig om samen een bedrijf te runnen", zegt Jan. Monique vult aan: "Dat is echt genieten."
Op het menu staat elke dag wat anders. Iedere dag bedenkt Jan een recept met verse producten uit de streek. "Vandaag was het voorgerecht bijvoorbeeld salade met geitenkaas en geroosterde pompoen, voor het hoofdgerecht was er keuze tussen vlees of vis." Alle belangrijke ingrediënten komen van boeren uit de omgeving, alleen de vis komt uit de vriezer, want vis is er simpelweg niet in de omgeving. Voor hotelgasten is het een belangrijk pluspunt, ze eten iedere dag wat anders. Dat lijkt misschien een detail, maar voor sommige gasten is dat heel belangrijk. Zo is er een Fransman die in de omgeving werkt en al het hele jaar van maandag tot en met vrijdag in het hotel verblijft. Iedere avond eet hij in het restaurant wat de pot schaft. Jan is trouwens van mening dat je alles wat je klaarmaakt als kok zelf moet proeven. Daarom staan er nooit mosselen, nieren of levers op de menukaart: die lust Jan niet.
In Frankrijk is de lunch de belangrijkste maaltijd van de dag. De meeste Fransen trekken er één of zelfs twee uur voor uit om uitgebreid te eten. In hun restaurant serveert het echtpaar dagelijks een driegangenmenu voor € 12,50. Dat is een gangbare prijs in Frankrijk. Het restaurant onderscheidt zich met de dagverse maaltijden en een persoonlijke aanpak. Gastvrouw Monique maakt graag een praatje met de gasten en ook Jan komt altijd even achter zijn pannen vandaan om de mensen te begroeten. Ze merken dat hun gasten het waarderen dat er aandacht is voor de klant. "In Franse restaurants is de bediening vaak erg arrogant, ze gooien het eten op tafel."
De inspanningen van het ondernemersechtpaar worden niet alleen door de gasten gewaardeerd. Bij een regionale bedrijvenaward sleepten ze onlangs een trofee in de wacht voor succesvolle nieuwe bedrijven. In een bioscoopzaal die vol zat met burgemeesters en directeuren startten ze hun presentatie met het opsommen van de landen waaruit hun hotelgasten komen. Dat zijn onder andere Venezuela, Portugal, Israël, Verenigde Staten, België, Duitsland en natuurlijk Nederland.
De streek heeft wel wat weg van Goeree-Overflakkee, de dorpsgemeenschappen zijn hecht en gesloten. Net als op het eiland wordt er wat argwanend gekeken naar de 'Overkant', in Frankrijk zijn dat de grote steden. Veel jongeren trekken weg van het platteland naar de steden. De Flakkeese emigranten genieten juist van het platteland. Monique vertelt: "Je hebt hier geen lichtvervuiling dus er is een heldere sterrenhemel." Jan vult aan: "Het is hier erg rustig. Je kan uren wandelen zonder iemand tegen te komen." Het echtpaar concludeert: "We genieten van elke dag."
<Kader>
Het hotel Entre nous ligt op ongeveer drieënhalf uur rijden vanaf Goeree-Overflakkee. De Franse Ardennen zijn ideaal voor rustzoekers, wandelaars, fietsers en motorrijders. Kijk voor meer informatie op www.entrenous-rozoy.fr.
