En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden. Handelingen 4:12
De toespraak van Petrus op de eerste Pinksterdag liep helemaal op de Naam 'Jezus' uit: 'En het zal zijn, dat een iegelijk die de Naam des Heeren zal aanroepen zalig zal worden.' Een kreupele werd genezen als teken dat Jezus de Christus is: 'door het geloof in Jezus
heeft Zijn Naam die kreupele gesterkt,' zegt Petrus tegen de menigte. Dat zegt Petrus daarna weer, maar nu tegen het gezelschap van priesters en schriftgeleerden terwijl hij als misdadiger ondervraagd wordt. 'Door Jezus Christus, die u gekruist hebt, staat deze kreupele man hier voor u, gezond en wel.' Dan volgt die zin waar we vandaag bij stilstaan: 'en de zaligheid is in geen Andere…'
De zaligheid
Wat is dat eigenlijk, zaligheid? De mensen van toen wisten het wel: bevrijding uit de onderdrukking van de Romeinen, zoal Israël weleer verlost werd uit de slavernij van Egypte en de ballingschap van Babel. Dan kan je tenminste weer gewoon, ongestoord leven. Hoe is dat bij u en mij? 'In de hemel komen. Van mijn pijn en moeite af zijn. Niet verloren gaan.' Zomaar drie veelgehoorde reacties Er zit wat in. Zalig worden heeft met de hemel te maken, daar is geen pijn en moeite en dan gaat u inderdaad niet verloren.
Dat mag u best wel willen, maar noem het niet de zaligheid. Want dat is geen toestand van ongestoord persoonlijk geluk. Dan grijpt u naar een zeepbel, die kapot spat op het moment dat u sterft. Zaligheid betekent in de bijbel dat God u aanvaardt en verlost. Niet om u maar een hemelse toekomst te bezorgen… maar omdat God wil dat u weer voor Hem leeft en Hem eert… Hij wil uw heil, uw hoogst geluk zijn. Dat maakt de zaligheid tot zaligheid.
Is in geen anderen
De zaligheid is een persoon. De Heere God, zoals Hij Zich weer laat kennen in Zijn Zoon: Jezus Christus. Om Hem is het Petrus en de andere apostelen om te doen, ook nu ze zich moeten verantwoorden voor de godsdienstige rechtbank. De zaligheid is in niemand anders… Dat is duidelijke taal, waarmee heel wat gezegd wordt.
Als de zaligheid in niemand anders is, dan zijn er heel wat namen en levenswijzen onzalig. Er lopen maar twee wegen in deze wereld. Een weg naar de zaligheid – naar God – en een weg naar de rampzaligheid. Bij die ene weg naar God staat de Naam van Christus. Boven de andere weg staan allerlei namen: namen van 'niet goden,' kerkverbanden, inspanningen en leefwijzen enz.
Alleen in Jezus ligt ons behoud. Want alleen Jezus heeft helemaal gedaan wat God wil. Hij leefde volmaakt naar Gods wil en wet. Helemaal gericht op de Vader. Het koste Hem Zijn leven, want Jezus prikte de zeepbel van de goegemeente toen kapot. Hun godsdienst was geen dienen van God. Hun hemel was niet vol van God. Daarom moest Jezus aan het kruis. De wereld van de kapotte zeepbel kon maar een ding: afrekenen. God ook. Want in het kruis van Jezus komt dit nu allemaal bij elkaar. God rekent in dat kruis af met deze opstand. Zo wordt Adams schuld verzoend. En die van u en mij erbij. De zaligheid is in niemand anders dan in Jezus. Dus, u moet bij Hem zijn. Hoe komt u aan die Naam?
Gegeven Naam
Dat zegt Petrus erbij: Er is onder de hemel geen andere Naam die onder de mensen gegeven is… Die naam is onder de hemel gegeven, overal op aarde, onder de mensen… Algemener kan het niet. Overal waar de naam van Jezus uitgeroepen wordt, wordt die naam weer gegeven. Maar wat doet u met deze Naam? Bij 'geven' hoort 'ontvangen.' Gelovig aannemen, leert de Catechismus. U heeft vorige week kunnen lezen wat u met deze Naam moet doen: 'En het zal zijn, dat een iegelijk die de Naam des Heeren zal aanroepen zalig zal worden.' Die Naam heeft u nodig. Daarom dat dwingende van Petrus: geen andere Naam waardoor wij zalig moeten worden…
Het 'moeten' wijst op de dringende noodzaak: het moet gebeuren, anders… ja anders is er geen zaligheid. Er bestaat geen alternatief voor deze Naam. Dan blijft alleen de niet zaligheid over. Dan neemt God afstand van u. Ga weg van Mij, u heeft niet gewild…Nu wil Ik niet meer…nooit meer.
Voelt u, er zit noodzaak achter. Het is ontvangen of verwerpen. Een eeuwig verschil. De priesters en schriftgeleerden kiezen voor het laatste. Petrus en de andere apostelen moeten voortaan zwijgen… Maar dat kunnen ze niet. Zo is die Naam verder gegaan. De wereld over en heeft ook u weer bereikt.
God geeft die Naam. Ook nu. Ontvang Hem dan en in Hem uw eeuwige zaligheid. Geen luchtkasteel of zeepbel, maar een persoon. Die God is onze zaligheid.