Groots afscheid van directeur Jan Verduin
OUDE- TONGE - De leerlingen hebben al vakantie, maar voor directeur Jan Verduin van CBS 'De Bron' is het nog even doorbikkelen tot 31 juli. Dan neemt hij na 38 jaar definitief afscheid van de school. Niet dat hij met stille trom vertrekt. Integendeel. Vorige week donderdag namen zijn leerlingen op grootse wijze afscheid van hun meester. De hele dag was het groot feest met tal van leuke activiteiten. Op vrijdag volgde er een receptie, waarbij vele oud leerlingen, ouders, collega's , relaties en overige betrokkenen van de gelegenheid gebruik maakten om Verduin en zijn vrouw nog eenmaal de hand te schudden.
Door Mirjam Terhoeve
Meester Verduin en zijn vrouw Hannie werden 's morgens al vroeg thuis opgehaald door de leerlingen met versierde fietsen. Het echtpaar mocht zelf op een versierde tandem meefietsen in de bonte stoet richting de school, die voor de gelegenheid was omgetoverd tot Meester Jan Verduin-museum. Daar stonden de kleuters te wachten met mooi versierde bogen. In de aula werden ze toegezongen en kregen ze prachtige cadeaus overhandigd. Machiel de Kruijf en Tonny Smeets van Muziekvereniging Vooruit gaven vervolgens een aantal muziekworkshops. De kinderen van groep 1 t/m 3 toverden emmers om tot trommels en de oudere kinderen leerden hoe zij P-bones moesten bespelen. De ochtend eindigde met een prachtig buitenconcert. 's Middags kon de meester genieten van een voorstelling, die geheel in het teken stond van zijn loopbaan. Op vrijdag volgde een zeer druk bezochte receptie.
Na afloop kijkt Jan Verduin, nog enigszins beduusd, terug op deze bijzondere dagen. "Het was overweldigend", zegt hij. "Natuurlijk verwacht je wel wat, maar dit overtrof echt alles. En dat terwijl ik eigenlijk van plan was om maar vijf jaar te blijven. Het zijn er 38 geworden".
Intensief vak
De in Zeeuws Vlaanderen geboren Verduin, begon zijn carrière in 1972 in Wapenveld. In 1977 kwam hij naar Oude-Tonge. "Ik had er eerst niet veel mee op", geeft hij toe, "maar Leen de Vos haalde me over om toch te komen. Ik had het meteen heel erg naar mijn zin. We zijn gestart in de Emmastraat. Een mooi gebouw, maar niet erg praktisch. Ruim 18 jaar geleden verhuisden we naar het huidige gebouw in de Melkweg. Een enorme vooruitgang. Veel praktischer en overzichtelijker. De eerste jaren stond ik vier dagen voor de klas en hield ik me een dag per week bezig met aanverwante zaken. Later werd dat twee om drie. Er kwam immers steeds meer bij kijken. Het onderwijs is enorm veranderd de afgelopen 43 jaar. Van schoolkrijtje naar digiborden. Tja, het heeft allemaal zijn voor- en nadelen. Toch vond ik het lesgeven altijd het allerleukste om te doen. Het is een enorme uitdaging om een klas leerlingen met de meest uiteenlopende niveaus, allemaal een juiste basis mee te geven. En zeker als je dan ook nog eens met combiklassen moet werken. Leraar zijn is een intensief vak hoor. En dan krijgen scholen steeds meer opvoedende zaken op hun bord, terwijl ik persoonlijk vind dat opvoeden vooral een taak is van de ouders en dat er daarnaast genoeg instanties zijn, die eventueel kunnen begeleiden. Onze hoofdtaak is immers goed onderwijs geven".
Hoogte- en dieptepunten
Over hoogte- en dieptepunten hoeft Jan Verduin niet lang na te denken. "Dieptepunten waren het overlijden van leerlingen, ouders en collega's. Dat is verschrikkelijk om mee te maken, dat vergeet je nooit meer. Gelukkig zijn er veel meer hoogtepunten geweest. Om maar wat op te noemen; de zwemlessen in het oude zwembad, het optuigen van de praalwagens bij de familie van Kempen voor de Koninginnedag. Het 75-jarig bestaan van de school, jubilea van collega's, de projectweken. Maar ook gewoon de teken- en handvaardigheidlessen. En wat ik heel bijzonder vond is dat er gedurende mijn hele loopbaan, een kind of kleinkind van me op deze school zat. Ik heb gewoon een mooie tijd gehad en niet iedereen zal het altijd met me eens zijn geweest. Maar ik heb steeds mijn werk gedaan met de gedachte: Kan ik dit doen met gevouwen handen?"
Toekomst
Na de vakantie neemt Bert Boelhouwer de honneurs waar. Jan Verduin heeft daar veel vertrouwen in. "Er is een gedreven en jong team, dus dat moet goed komen", zegt hij. "Ik zal zeker nog eens om het hoekje gaan kijken hoor. Wel maak ik me zorgen om de eilandelijke ontwikkelingen op het gebied van samenwerking. Ik wens de collega-directeuren veel sterkte en kracht en hoop dat ze vasthouden aan hun principes. Ik blijf het vanaf de zijlijn volgen. Maar verder ga ik me vooral bezighouden met mijn vele hobby's, zoals fietsen, koken, piano- en orgelspelen, tuinieren en fotograferen. Ik zal de leerlingen en collega's missen, maar me zeker niet gaan vervelen".
