Zoals het dorp van vroeger
Hectisch was het zeker. Verhuizen van 's-Gravenzande naar Dirksland en ongeveer gelijktijdig naar Oeganda afreizen om een halve marathon te lopen. Bert-Jan Stam deed het in mei 2013, de halve marathon in Afrika via mannenvereniging De Vierde Musketier. Stam Autorijschool bestond vijf jaar: een mooie aanleiding om eens af te zien voor een goed doel. Bert-Jan rende voor Stichting Open Doors.
Toen hij terugkwam uit Oeganda volgde de afronding van de verhuizing. Ze wonen er nu alweer ruim anderhalf jaar, Bert-Jan, zijn vrouw Gabriëlle en hun dochters Roosmarijn, Madelief, Anne-Fleur en Lily. Het Westland zegden ze vaarwel voor de uitgestrekte polders van Goeree-Overflakkee. Waarom?
"We waren op zoek naar een groter huis. In 's-Gravenzande was wel nieuwbouw te vinden, maar niet per se groter. Of dubbel zo duur. Na wat googelen kwamen we bij Dirksland uit: de nieuwbouw van Estate", vertellen Bert-Jan en Gabriëlle. Hij kende Dirksland een beetje omdat hij vroeger wel eens ging surfen op de Grevelingen.
Het had ook zomaar anders kunnen lopen, want de woningen in plan Zuid die ze op het oog hadden bleken allemaal al bezet. Tot een potentiële koper zich terugtrok. "Toen raakte alles in een stroomversnelling. We maakten direct een afspraak om de volgende zaterdag te gaan kijken." Ze gingen met het hele gezin. Wat ze zagen waren akkers en het begin van een waterberging. Maar door de bouwtekeningen en een beetje fantasie, ontstond algauw een beeld van de toekomstige woonstek. Uiteindelijk kwam in mei 2013 de verhuizing. En de halve marathon.
"Het was het goede moment voor een verhuizing: voordat de kinderen naar het voortgezet onderwijs zouden gaan. Het is een heerlijk huis, de kinderen hebben een eigen slaapkamer. En je hebt de ruimte. Hier kun je de horizon zien, dat is gewoon geweldig." Toch wel wat anders als het flink gegroeide 's-Gravenzande, wat steeds meer opgaat in het Westland met bijbehorend beton, asfalt en grond onder glas. "Dirksland doet me denken aan het 's-Gravenzande van vroeger, het dorp waar ik opgroeide", zegt Gabriëlle.
Ze hebben geen moment spijt gehad van de verhuizing. "We hebben onze draai gevonden. Je hebt hier alles in het dorp: van supermarkt tot snoepwinkeltje. En je bent binnen vijftien minuten op het strand. Vroeger, in 's-Gravenzande, gingen we op de fiets, dat wel. Maar het strand daar is opgespoten. Hier heb je ander zand, zoals we vroeger hadden. Heimwee? Nee, als je over de brug naar huis rijdt, voelt het echt als thuiskomen." Dat gebeurt nogal eens, want Bert-Jan heeft ook nog klanten in het Westland. Zijn autorijschool – "met het hoogste slagingspercentage en de enige in de regio met automaat" – is echter aardig ingeburgerd: de meeste klanten zijn eilanders.