A Seal: asiel voor zieke zeehonden
Ze zien er zeer aaibaar uit. Maar pas op, je hebt zo een beet te pakken. Zeehonden zijn roofdieren. Ze jagen op vis, niet op mensen, maar uit angst of van schrik kunnen ze weleens in je hand of je arm happen. Ook in A Seal, de opvang in Stellendam, zou dat kunnen gebeuren. Na een bezoek op een regenachtige woensdagmiddag overwegen echter de gedachten aan schattigheid. "Ze hebben van die lieve ogen."
Schrok, schrok. Haring na haring vliegt naar binnen. Zeehond Smile geniet van de vissen die hij krijgt. Soms probeert hij er een met zijn flap te pakken, maar de meeste haringen gaan direct zijn bek in. Drie, vier happen en weg is de lekkernij. Het lijkt wel of Smile glimlacht. Het gaat goed met hem, al heeft hij een behoorlijke wond naast zijn bek. Op 1 oktober kwam hij in de crèche aan. Verzwakt door zijn verwondingen was hij nog maar ruim 13 kilo toen hij in Veere aan wal werd gebracht.
Het kan nog erger. Buurman Stampertje, ook een mannetje met verwondingen, woog nog maar 11,9 kilo. Hij is al wat langer in Stellendam: sinds 6 september, nadat hij bij Monster was opgepikt. Smile en Stampertje zijn apart gezet in A Seal. Zij moeten nog verder genezen en flink aansterken totdat ze een gewicht van 35 kilo hebben bereikt en weer het ruime sop kunnen kiezen.
Hangjongeren
Voor het vijftal dat buiten samen in een groot bassin rondhangt – het zijn net hangjongeren – komt dat tijdstip al wat dichterbij. Dankzij de goede zorgen van A Seal zijn ze onderhand klaar voor de 'tewaterlating'. Voldoende aangesterkt, klaar voor terugkeer naar de plaats waar ze horen: de Noordzee tussen midden-Frankrijk en Denemarken.
De vijf – Neeltje Jans, Meldon, Thor, Spirit en Duuc – hangen lekker tegen de wand van hun bassin. Koppen boven het water, nieuwsgierig rondkijkend en in voor een spelletje met een zwarte drijver. 's Morgens, als het water wordt ververst, is het echt feest voor deze zeehonden. Het nieuwe water komt via een brandslang het bassin in, waardoor een soort golfslagbad ontstaat. Geweldig, vinden ze het. Na het vullen komt de eerste van twee dagelijkse maaltijden. Smile en Stampertje krijgen vier keer dag hun visjes. In kleinere hoeveelheden, dat wel.
A Seal is een opvang voor zeehonden. De beesten die er komen zijn ziek (veelal door longworm, een parasiet), gewond of verzwakt, bijvoorbeeld omdat ze niet zelfstandig genoeg zijn om zelf vis te vangen. Huilertjes, wordt die laatste categorie genoemd. Ze huilen om hun moeder om gevoed te worden, maar die komt niet meer opdagen. Ze vermageren en zouden zonder de hulp vanuit Stellendam of andere opvang niet overleven in de zee.
Bij A seal is alles erop gericht om ze zo snel mogelijk weer hersteld en op het goede gewicht te hebben. Het duurt gemiddeld drie maanden. Bij verwondingen kan het langer duren. Meldon, bijvoorbeeld, heeft een ontsteking bij zijn flap; die is al drie maanden te gast in A Seal. Maar ook Meldon begint er weer patent uit te zien. Een spekrolletje, kun je ook zeggen. Lang zal het niet meer duren, dan is de patiënt genezen…
