Puppies jatten een boterham als ze de kans krijgen
Regelmatig vraag ik me af waarom mensen zich niet meer verdiepen in het fenomeen hond vóórdat ze 'm in huis halen. Waarom ze zich niet afvragen welke specifieke raseigenschappen bij het gekozen hondenras horen. Want het is vaak zo, dat als ik vraag wat het minst leuk is aan de hond, dat er eigenschappen genoemd worden die 'we' zelf in het ras gefokt hebben. Dat kan je dus vooraf weten. Nu we zelf een mensenpup hebben, trek ik weer eens de vergelijking tussen het hebben van een mensenpup en een hondenpup. Heb ik mezelf wel laten informeren over het krijgen van een kindje? Heb ik me afgevraagd of ik er tijd voor zou hebben? Hoe zou het gaan met de honden? Ja, ik heb er uiteraard over nagedacht, maar moet ook bekennen dat ik bij veel dingen dacht: 'komt wel goed'. Je weet dat je gebroken nachten krijgt en dat er veel poepluiers komen. Dat een baby zijn longen test op het moment dat de buren slapen. Hmm, ook daarvan kan je bedenken dat het een keer gaat gebeuren. Daar blijft het niet bij: vermoeidheid, onzekerheid en een compleet veranderd lichaam. De wolk is niet altijd roze. Soms zijn de wolken donkergrijs door de dingen waar niemand je over vertelt. Dat geldt misschien ook voor een pup. Ja, ze bijten, ze rennen achter kinderen aan en ze jatten een boterham als ze de kans krijgen. Dat weet je. Maar als in de praktijk blijkt dat ze je huisraad slopen, je 's nachts uit je slaap houden en ze buiten in elke plas duiken, hmmm, dan vraag je je toch af welke hoofdstukken je gemist hebt in alle boeken die je hebt gelezen. Hopelijk lezen alle pupeigenaren en mensenpupbaasjes in elk geval wel het hoofdstuk waarin staat hoe geweldig het is. Hoeveel lol je kunt hebben, wat een cadeautjes het zijn, zowel hondenpups als mensenpups...