Helemaal thuis in de polder
Hoe raakt iemand uit de grote stad verslingerd aan het platteland? Kevin van der Velden (30), geboren in Rotterdam en opgegroeid in Spijkenisse, voelt zich helemaal thuis in Melissant. Hij geniet van het polderlandschap. Om naar zijn werk in Barendrecht te gaan, kiest hij zelfs een langere route – richting Middelharnis en Ooltgensplaat – om zoveel mogelijk Flakkee te zien.
Ook toen hij nog in Spijkenisse woonde, trok de polder. Dat kwam mede door zijn vrienden, veelal zonen van boeren en managehouders. Kevin: "Zo kom je gemakkelijk in aanraking met het buitengebied. Ik hielp graag bij het binnenhalen van het gras en stro. We deden ook mee met trekker-trekwedstrijden. Zo kwam ik wel eens aan de Philipshoofjesweg in Dirksland. Nee, verder kende ik Goeree-Overflakkee helemaal niet."
Maar dat zou vier jaar geleden veranderen. Kevin wilde graag in de polder wonen, liefst vrijstaand. Maar in de omgeving van Spijkenisse ben je zo vijf, zes ton kwijt voor zo'n woning. Toen ontdekte zijn moeder het betaalbare huisje aan de Nolledijk in Melissant. Waar Funda al niet goed voor is. Ze reden erheen, en Kevin was direct verkocht.
"Ik deed de voordeur open en stapte zo een eeuw terug in de tijd. Centrale verwarming was er niet, de waterleidingen waren van lood en de elektra was koper met jute omwikkeld." Vier jaar reed Kevin bijna dagelijks heen en weer om het huis te moderniseren. Veel werk, naast zijn normale werk als uitvoerder van veiligheidsinspecties op schepen.
Maar nu is het klaar, het huis kan er weer een jaar of dertig tegenaan. Kevin woont er met Sara, met wie hij in mei trouwde. Zijn stoel staat zo opgesteld dat hij altijd de polder kan zien, zowel aan de achterkant als aan de voorkant. Hij wijst naar de achterkant: "In 2015 loopt daar geen doorgaande weg meer. Dan zitten we echt in de polder. Maar ook nu al heb ik het hier naar mijn zin. Ik word elke ochtend vrolijk wakker. Het plaatje is compleet. Dit is wel een starterswoning, maar vergelijk dat eens met mijn ouders die op een flatje driehoog-achter begonnen. Kijk, wij hebben er nog een stuk grond bij ook."
Goeree-Overflakkee bevalt Kevin. Hij noemt het een prima eiland. Niet alleen vanwege het polderlandschap, de vogels en de sterrenluchten, maar ook omdat de eilanders vriendelijk zijn en gedag zeggen. Kevin had het Flakkees al snel onder de knie. "Ach, ik heb wel gevoel voor taal en ik ben een voorstander van inburgeren."
