Mevrouw De Bakker-Bezuijen 101 jaar
OUDDORP – Honderd en een jaar werd ze vorige week donderdag en nog steeds woont ze geheel zelfstandig, mevrouw Krijntje de Bakker-Bezuijen. In haar vrijstaande woning aan de Spaanseweg in Ouddorp ontving ze donderdagmorgen ter gelegenheid van haar 101e verjaardag neven en nichten, en wethouder Frans Tollenaar die een prachtig bloemstuk voor haar meebracht.
Door Hans Villerius
Een geboren en getogen Ouddorpse is ze. Van de in totaal tien kinderen van het ouderlijk gezin is ze er als enige nog. Op 16 april 1996 overleed ook haar man, Wim. Hem leerde ze kennen doordat haar broer met Wim bevriend was. In die tijd was Krijntje nog als werkster op verschillende plekken werkzaam in het dorp. Ze had wel graag verder willen leren, maar vader vond dat er gewerkt moest worden. Eén jaar langer heeft ze nog mogen leren, omdat ze op de lagere school zo uitzonderlijk mooi kon schrijven. Het leverde haar zelfs een getuigschrift van de schoolmeester op, dat ze ingelijst als heus museumstukje nog altijd zuinig bewaart.
De dag waarop ze met Wim trouwde, herinnert ze zich goed. Het was in de oorlog, op 3 februari 1944. Toch lukte het om met koetsjes en paarden naar het gemeentehuis te gaan. "Ja, we hadden een heel leuke trouwdag!".
Wim was accountant en hield zelfstandig kantoor aan huis. Hij was ook bankier en heeft later in Ouddorp de Amro-bank opgericht, die intussen ook al weer verdwenen is. Krijntje weet nog goed dat ze meer dan eens met aardige sommige geld op pad ging naar mensen die geldbedragen op hadden genomen die in Wims bankkantoor niet meteen voor 't meenemen lagen. Verder hield ze thuis graag ijverig haar bedoeninkje schoon.
Het zijn inmiddels lang vervlogen tijden, waaraan goede herinneringen worden bewaard. Kinderen kregen Wim en Krijntje niet, maar de nichtjes die ze heeft, zijn voor haar als kinderen. Ze zoeken haar dikwijls op.
Buurman
Dat mevrouw De Bakker op hoge leeftijd nog zelfstandig woont, nog gezond en helder van geest, is niet alleen te danken aan de thuiszorg die ze dagelijks krijgt, maar even zeer aan de zorg en aandacht die ze van haar buren krijgt. En dat al vele jaren lang. Meerdere keren per dag komt buurman Stieber even kijken of alles goed gaat. En als mevrouw De Bakker tussendoor iets nodig heeft, is daarvoor één telefoontje naar haar behulpzame buur al voldoende. Ook diverse aanpassingen in huis werden door buurman Stieber gerealiseerd. Als er íemand mantelzorger is, is hij het wel, zo werd donderdagmorgen hardop gezegd – waar de buurman bijzat, en mevrouw De Bakker is wát dankbaar dat ze zo'n gouden buurman heeft!