25e Omloop grandioos succes
MIDDELHARNIS - "Vier, drie twee, één," tellen de toeschouwers. Dan knallen de confettikanonnen en snellen de eerste lopers naar voren. Ruim driehonderd lopers gaan op weg om het eiland rond te lopen. Op D'n Diek staat honderden toeschouwers die de startende wandelaars aanmoedigen. De vijfentwintigste editie van het wandelfeest is begonnen. Redacteur Martijn de Bonte heeft meegelopen en doet verslag.
Onder de boog van de Rabobank door, dan langs de kraampjes van de braderie worden de eerste meters afgelegd. Een verkoper moppert goedgemutst op de wandelaars: 'Allemaal kijkers, maar geen kopers'. Tegenover de Hema gaat het peleton de Dijk op en dan gaat de route langs de haven van Sommelsdijk de polder in. De snelle lopers hebben al een kleine voorsprong genomen op de grote groep. In de verte hangen donkere wolken die snel richting Middelharnis drijven. Als de lopers de buitendijk langs het Haringvliet oplopen begint het te spetteren en al snel daarna volgt een stevige regenbui. De poncho's worden uit de verpakking gehaald en wapperen in de wind, andere lopers trekken een regenpak aan en ook een paraplu bewijst goede diensten. Een felle regenboog eindigt, of begint, in het donkere water van het Haringvliet. De regen is maar van korte duur, de bui trekt richting de Hoekse Waard en laat de lopers achter op de grasdijk.
Hier en daar staat een groepje fans om de lopers aan te moedigen. Het tempo zit er bij de meeste lopers goed in, terwijl de schemering invalt worden de loperspasjes voor het eerst gescand bij natuurgebied Scheelhoek. Doordat het langzaam donker wordt zijn de eerste lichtjes te zien, Even verderop de Haringvlietsluizen en nog een stuk verder flakkeren de lichten van de Rotterdamse industrie. Op weg naar de Vismijn vertelt een wandelaar dat ze voor de negende keer meedoet met de Omloop. Ze gaat voor de tien keer, daarna wil ze een andere tocht gaan doen. Ze is een echte kilometervreter, ze loopt allerlei tochten en houdt alles precies bij in een notitieboekje. In totaal heeft ze al zo'n zestienduizend kilometer gelopen.
In de Vismijn staan de 'Walking bins', vrij vertaald: wandelende prullenbakken. Het zijn vrolijke jongelui die mandarijntjes uitdelen en afval inzamelen. Op verschillende posten duiken ze op. De loods naast de Stellendamse haven is de eerste publiekplaats, maar de meeste lopers blijven er niet lang zitten. Ze hebben genoeg energie om snel verder te gaan richting Havenhoofd.
Lees verder op pagina 10.