Uitvaartverzorging P. Mans, Ooltgensplaat
Ruim 130 jaar is de familie van P. Mans actief als uitvaartverzorger op Goeree-Overflakkee. De huidige bedrijfsleider, Peter Mans, is al de vierde generatie die uitvaarten verzorgt. Er is in 130 jaar tijd natuurlijk veel veranderd. Wat hetzelfde is gebleven is de aandacht voor de nabestaanden en de respectvolle werkwijze.
In 1882 begon Korstiaan Karels naast zijn schildersbedrijf met begrafenissen in Herkingen. Karels was de overgrootvader van Peter Mans. Zijn andere overgrootvader, Antonie Mans, nam de zaak na verloop van tijd over. Naast begrafenisondernemer was hij klompenmaker. De drie zoons van Antonie traden in de voetsporen van hun vader. Ze werden ook klompenmaker. Eén vestigde zich in Dirksland, één in Ooltgensplaat. De laatste was Peter Mans. De eerste jaren aan het Weespad hield hij zich alleen bezig met klompen maken. Eind jaren '20 ging hij ook uitvaarten verzorgen in Ooltgensplaat toen begrafenisondernemer Van Oostenbrugge ermee stopte.
Peter Mans, de gelijknamige opa van de huidige eigenaar, bleef tot 1956 actief. Zijn zoon Antonie volgde hem op. Naast het regelen en uitvoeren van begrafenissen en het maken van klompen, begon hij een schoenwinkel. Vooral in de jaren '60 en '70 was dat een goedlopende zaak.
Peter Mans, de huidige eigenaar, was opgeleid tot bouwkundig tekenaar, maar koos in 1988 toch voor het vak van zijn vader. Althans, het verzorgen van uitvaarten. De klompenmakerij bestond al niet meer en Antonie Mans bouwde de schoenwinkel steeds verder af. Tot 1995, toen de deur van de zaak definitief dicht ging. De winkelruimte van toen is nu het kantoor van Uitvaartverzorging P. Mans.
In Ooltgensplaat is de thuisbasis van het familiebedrijf. Daar verzorgt Peter Mans dan ook de meeste uitvaarten. Maar de laatste jaren is zijn rayon wel groter geworden en doen steeds meer klanten uit andere dorpen op Goeree-Overflakkee een beroep op hem.
"Je komt heel treurige situaties tegen. Maar het geeft veel voldoening als je mensen op het moment dat ze verdrietig of radeloos zijn goed kunt ondersteunen en ze je daarvoor dankbaar zijn", zegt Peter Mans. "Dit is een dienstverlenend beroep, waarbij levenservaring en mensenkennis een onmisbare rol spelen. Dit kun je niet leren op school. Je moet erin groeien. Ik was 28 jaar toen ik ermee begon. Dat was jong genoeg. Het is ook van belang dat je goed kunt luisteren en flexibel bent, want de eigen inbreng van de nabestaanden is flink gegroeid."
