Commentaar:: Informatieavonden
Het was een korte zin in een kort berichtje op Facebook van de dorpsraad in Oude-Tonge: de bijeenkomst was speciaal voor de bewoners, maar de opkomst was erg laag. De productie van groene waterstof ‘om de hoek’ is niet voldoende om het dorp op de been te krijgen. De vraag is of dat erg is.
Tekst: Gert Klok
Foto: Shutterstock
Het is het beeld van deze tijd: wil je een uitbouwtje achter je huis zetten? Een dakkapel plaatsen? Of zelfs alleen maar een afvalcontainer een paar weken aan de weg in verband met een verbouwing? Daar heb je een vergunning voor nodig, maar anno 2023 ook bijna een informatieavond. Eens in de vier jaar stemmen op je lokale politieke ‘favoriet’ is al lang niet meer voldoende.
Natuurlijk is bovenstaande ietwat gechargeerd. Over het algemeen zie je deze reflex alleen bij de ‘grote’, belangwekkende kwesties die invloed hebben om een flink deel van de lokale bevolking. Kijk maar naar de onlangs gehouden informatieavond over de ontwikkeling van het Ouddorpse centrum. Een waterstofstation om de hoek is wel degelijk iets om je goed over te laten informeren. In dat opzicht zou je meer dan een handjevol inwoners verwachten. Aan de andere kant hebben verschillende dorpskernen ook een tankstation binnen de bebouwde kom, wat niet zonder gevaar is. En terecht werd dinsdag opgemerkt dat ‘we’ ook aan het risico van aardgas moesten wennen, maar nu geen enkele wenkbrauw meer doet fronsen, terwijl zeker aardgas toch niet ongevaarlijk is.
Even terug naar de steeds vaker voorkomende informatieavonden. Dat hebben diezelfde lokale politieke favorieten deels ook zelf in de hand gewerkt. Moeilijke beslissingen worden steeds vaker doorgeschoven naar een later moment, bijvoorbeeld met de opmerking dat eerst maar eens gepeild moet worden hoe de mensen erover denken. Het idee van een gemeenteraad is toch dat zij zijn aangesteld om elk plan te toetsen aan hun visie als partij. Dat je daarnaast ook af en toe de bevolking om raad vraagt, is nog wel te overzien. Probleem is vaak dat het besluit nodeloos lang vooruit wordt geschoven. Is dat in de hoop dat nieuwe informatie opduikt die reden geeft om alsnog voor of tegen te stemmen? Of om de stemming onder de bevolking nog eens te polsen? Dan wordt besluiten nemen wel erg ingewikkeld, want je kunt het nooit iedereen naar de zin maken.
De terughoudendheid, de angst om een ‘verkeerd’ besluit te nemen is goed te verklaren. Steeds vaker en steeds luider klinken kreten als ‘ze toch wel doen waar ze zinnen in hebben’ en ‘ze zitten er alleen voor zichzelf’. Dat laatste is niet lastig te weerleggen, aangezien maar weinig mensen de moed hebben om zich verkiesbaar te stellen. Tenzij je van zelfkastijding houdt en het heerlijk vindt om kop van Jut te zijn, is de gemeenteraad (of waar ook in de politiek) nou niet een plek waar je voor jezelf gaat zitten. Deze mensen zitten er juist wel voor een ander, dat mag ook wel een keer gezegd worden.
Dat betekent niet dat alles goed gaat en ook niet dat je niet kritisch mag zijn op besluitvorming. Wel dat je je vragen of kritiek op een plan op de juiste plek ventileert, zoals een informatieavond. En dat je om de vier jaar een partij het vertrouwen geeft als stemmer.